استفاده از ماهواره‌های از کار افتاده برای تمرین ورود مجدد امن به جَو

به گزارش ایسنا و به نقل از نیو اطلس، آژانس فضایی اروپا (ESA) با پایان یافتن ماموریت نظارت بر باد موسوم به Aeolus در حال آزمایش روش‌های جدید برای خارج کردن این فضاپیمای ۱۳۶۰ کیلوگرمی از مدار خارج شده برای سوختن در جو زمین است و قصد دارد استانداردهای ایمنی فضایی بین‌المللی را ارتقا دهد.

بیش از ۸۰۰۰ ماهواره در مدار زمین در حال چرخش هستند و هزاران ماهواره دیگر برای پرتاب در چند سال آینده برنامه‌ریزی شده‌اند. با وجود فضای وسیعی که بین زمین و ماه وجود دارد، اغلب فضاپیماها در چند نوار در مدارهای نزدیک به زمین یا در مدار زمین‌آهنگ ترافیک ایجاد کرده‌اند.

از نظر عملی، این بدان معنی است که فضا به طور خطرناکی شلوغ می‌شود و خطر برخورد ماهواره‌ها با فضاپیماهای غیرفعال و سایر زباله‌های فضایی در حال افزایش است. مهندسان برای جلوگیری از بدتر شدن شرایط، به دنبال راه‌حل‌هایی از جمله یافتن راه‌هایی برای خارج کردن ایمن ماهواره‌ها از مدارشان و ورود مجدد به جو و سوختن در پایان عمرشان هستند.

فضاپیمای Aeolus که در سال ۲۰۱۸ پرتاب شد، از ابتدا قرار بود ماموریت خود را طوری انجام دهد که نشان دهد چگونه لیزرها می‌توانند بادهای روی زمین را به مدت سه سال ردیابی کنند. با این حال، این ماهواره هنوز در شرایطی عالی قرار دارد و ۱۸ ماه از ماموریت برنامه‌ریزی شده خود فراتر رفته است. به گفته آژانس فضایی اروپا، این ماموریت می‌تواند به کار خود ادامه دهد، اما پیشران‌های مورد نیاز برای نگه داشتن آن در مدار تمام شده‌اند و مدار ۳۲۰ کیلومتری آن در حال از دست رفتن است.

بنابراین ماموریت Aeolus به شکل رسمی در ۳۰ آوریل ۲۰۲۳ به ماموریت خود پایان داد و به زودی وارد جو زمین شده و خواهد سوخت، اما آژانس فضایی اروپا می‌خواهد از این فرصت برای آزمایش روش‌های جدید و ایمن‌تر برای کنترل ورود مجدد به جو استفاده کند.

مشکل مشخص این است که جو زمین اندازه ثابتی ندارد. شراره‌های خورشیدی و پرتاب‌های جرم تاجی می‌توانند باعث گسترش موقت آن شوند و کشش ماهواره‌های در حال گردش را افزایش دهند. همین موضوع دلیل ورود مجدد زودهنگام ایستگاه فضایی اسکای‌لب ناسا در سال ۱۹۷۹ بود که بر فراز اقیانوس هند سوخت و زباله‌های حاصل از آن در استرالیای غربی سقوط کرد.

مرکز کنترل ماموریت آژانس فضایی اروپا در دارمشتات آلمان، طی چند ماه مدار Aeolus را به ۲۸۰ کیلومتر و سپس به ۱۵۰ کیلومتر کاهش خواهد داد. سپس Aeolus  وارد جو شده و در حدود ۸۰ کیلومتری بر فراز یک اقیانوس می‌سوزد.

زمان دقیق این ورود مجدد به فعالیت خورشید در آینده بستگی دارد، اما بعید است که فراتر از ماه اوت باشد.

توماسو پارینلو، مدیر مرکز کنترل ماموریت آژانس فضایی اروپا می‌گوید: جزئیات دقیق ورود مجدد و مجموعه مانورها و عملیات و همچنین جدول زمانی دقیق‌تر در اواسط ماه ژوئن منتشر خواهد شد. در حال حاضر، می‌توانیم پیش‌بینی کنیم که بهترین مسیر اقیانوسی را برای این ورود مجدد هدف قرار داده‌ایم.

انتهای پیام