پس از آن مأموران به آپارتمان محمود در یکی از مناطق جنوبی تهران رفتند و با مجوز قضایی وارد خانهاش شدند اما با جسد وی در حالی روبهرو شدند که با ضربات جسم نوک تیز و برنده به قتل رسیده بود.
شواهد نشان میداد که مرد ۴۷ ساله قربانی یک میهمان آشنا شده است چراکه نه قفل در آسیب دیده بود و نه آثاری از ورود به زور در صحنه جنایت مشاهده میشد.
در ادامه مأموران به بررسی تماسهای تلفن همراه محمود پرداختند و مشخص شد که آخرین تماسها از سوی مردی به نام بهروز بوده است.
به این ترتیب مرد ۴۶ ساله ردیابی و بازداشت شد و در همان بازجوییهای اولیه به قتل محمود اعتراف کرد اما مدعی شد در دفاع از خودش مرتکب جنایت شده است.
پس از آن متهم به بازسازی صحنه جرم پرداخت و با تکمیل تحقیقات، پرونده برای رسیدگی به شعبه ۱۱ دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد.
در دادگاه چه گذشت
در ابتدای جلسه اولیای دم درخواست قصاص کردند، سپس متهم به جایگاه رفت و با پذیرش اتهام قتل گفت: من و محمود با هم دوست بودیم و به خانه هم رفت و آمد داشتیم البته چون او تنها زندگی میکرد من بیشتر به خانهاش میرفتم. روز حادثه وقتی به خانهاش رفتم بر سر موضوعی با هم بحث کردیم و کار به درگیری فیزیکی کشیده شد اما ناگهان او با یک تیغ که لکههای خون هم روی آن بود به سمتم حمله کرد. وقتی اعتراض کردم، گفت من چند ماهی است به ویروس HIV مبتلا شدهام الان هم با این تیغ آلوده تو را میزنم تا مثل من به ویروس HIV مبتلا شوی. با شنیدن این حرف خیلی وحشت کردم و ترسیدم، میخواستم فرار کنم که مانعم شد من هم بلافاصله به آشپزخانه رفتم و چاقویی برداشتم و چند ضربه به او زدم. نمیخواستم او را بکشم فقط میخواستم خودم را نجات بدهم.
قاضی پرسید چرا همان موقع به اورژانس خبر ندادی؟
متهم جواب داد: ترسیده بودم وقتی گفت مبتلا به ایدز شده حتی میترسیدم نزدیکش شوم وقتی روی زمین افتاد تیغ از دستش رها شد و من با پا تیغ را کنار زدم و از خانهاش بیرون دویدم. فکر میکردم خودش با اورژانس تماس میگیرد.
در پایان جلسه، قضات برای صدور رأی وارد شور شدند و با توجه به مدرکهای موجود در پرونده، ادعای متهم مبنی بر دفاع مشروع را نپذیرفتند و وی را به قصاص محکوم کردند.
۲۳۳۰۲