به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری پیام امروز، برنامه «جامجم» هر هفته مناظره جنجالی و گفتوگوی صریحی را با خود به تلویزیون میآورد و این بار هم درباره سریالسازی بحث جدیدی را ایجاد کرد.
در بخشی از این برنامه ایرج محمدی تهیهکنندهای که این روزها «تانکخورها» را تهیهکنندگی میکند و «دردسرهای عظیم» او این روزها بازپخش میشود در پاسخ به سؤالی که یکی از مخاطبین برنامه درباره رضا عطاران و عدم همکاریاش با تلویزیون مطرح کرده بود، این چنین گفت: وقتی یک سلیقه و نگاه یک بعدی در رسانه ملی وجود داشته باشد، من نمی توانم رضا عطاران را بیاورم چون سلیقهاش متفاوت است. شما سلیقهها را کانالیزه میکنید خروجی نخواهید داشت. آیا سازمان صداوسیما الان سلیقههای متفاوت را تحمل میکند؟ اگر چنین باشد میتوان چهرهها و سلیقههای متنوع را دوباره به تلویزیون بازگرداند.
او خاطرنشان کرد: برنامهسازی در تلویزیون قاعده دارد، قبل تر مدیران صداوسیما به تهیهکنندهها اعتماد داشتند و طرح موضوع میکردند و تهیهکننده هم براساس موضوعات و پیشنهادات، طراحی و اجرا میکرد. اما الان میخواهند به تهیهکننده بگویند این را بساز!
تهیهکننده «دردسرهای عظیم» افزود: من با چهل سال سابقه کار تازه باید خودم را برای مدیران صداوسیما اثبات کنم! خب ترجیح میدهم با تلویزیون کار نکنم. اینکه ناگهان ۵ شبکه درباره طلاق سریال پخش کنند و یا همه شبکهها مجموعههای تلخ و مربوط به آسیبهای اجتماعی پخش کنند، از ضعف مدیریت است؛ تنوع محتوا، تنوع دیدگاه و تنوع تولید در صداوسیما بسیار اهمیت دارد.
محمدی همچنین خاطرنشان کرد: اوایل حضور آقای جبلی و برمهانی در تلویزیون پیامی فرستادم و وقت ملاقات خواستم، جواب ندادند! فکر کردند دنبال کار هستم ولی میخواستم همین نکات را بگویم. اینکه درها را باز کنید به روی جوانان اما با نگاه به تمام سلایق و نه یک نوع سلیقه خاص! اینکه فیلمنامه پلمب شده به تهیهکننده بدهید و بگویید برو بساز که شدنی نیست! پس مدیر شبکه چه کاره است؟
وی افزود: من از ابتدا مخالف «سیما فیلم» بودم به خاطر همین نگاه که قرار است تمام تولیدات را از دریچه یک سلیقه تولید کند که کاملاً اشتباه است! مدیر شبکهها باید اعلام نیاز کنند و تهیهکنندهها طرح بیاورند و در رقابت با هم تولیدات انجام شود. همین که سلیقههای متنوع را در تلویزیون و برنامهسازیهایش نمیبینیم یعنی ایراد. اگر سلیقههای متنوع در استراتژی رسانه ملی خلاء ایجاد کرد، آنوقت مانع شوید.
وی در همین زمینه به تلاقی نوروز و محرم در چند سال قبل اشاره و تصریح کرد: از یکسال قبل از آن نوروز، مسئولان پیگیر امور بودند، شبکه یک «شب دهم» را ساخت و من در شبکه استانی تهران «باران عشق» را ساختم. سریال من در نظرسنجیها دوم شد که از مدیر شبکه سه عذرخواهی کردم و گفتم ببخشید اینطوری شد! چون رقابت وجود داشت، تنوع نگاه و سلیقه وجود داشت. الان چه رقابتی وجود دارد؟
اما مهدی فرجی از مدیران سابق تلویزیون و تهیهکننده این روزها که فصل پنجم «نونخ» را برای ایام نوروز و رمضان به آنتن خواهد آورد؛ ضمن پاسخ به سؤالی درباره آخرین خبرها از این مجموعه تلویزیونی گفت: «نونخ» بیش از ۵۰ درصد پیشرفت در تصویربرداری داشته و توانسته با موضوعات جدید، لوکیشنها و طبیعت بِکر اتفاقات خوب و متفاوتی را در این فصل رقم بزند. هرگونه حاشیهپراکنی و حاشیهسازی را رد میکنم؛ گروه بدون هیچ مشکلی در حال تصویربرداری و رساندن یک کار مطلوب و با کیفیت برای آنتن تلویزیوناند.
او درباره توجه به محتوا و محافظهکاری مدیران تلویزیون، اشاره کرد: تلویزیون محافظهکار شده است، این محافظهکاری به شدت به تلویزیون آسیب زده است. تلویزیون باید خودش را از این روش نجات دهد. سریالی که ۸۸ درصد رضایت مخاطب داشته، مدیر صداوسیما پیام یک مخاطب در گروه هفتاد نفره تلگرامی را برای من میفرستد که این انتقاد را پاسخ دهید! یعنی رضایت مردم را نبینی و نظر یک نفر را ببینی این خیلی عجیب و آزاردهنده است.
فرجی در کنار اشاره به بودجه صداوسیما و توجه به آن به موضوع محتوای سریالها هم گریزی زد و گفت: وقتی به بودجههای فرهنگی نگاه میکنم واقعاً شوخی است که توجه جدّی به فرهنگ و هنر نمیشود. یک جایی میخواندم که بودجه سال آینده صداوسیما ۸ هزار میلیارد تومان است و میگفتند عدد بزرگی است و واقعاً تعجب کردم که آقای جبلی چطور با ۸ هزار میلیارد تومان صداوسیما را اداره میکند و در واقع باید شعبدهبازی کند. چرا که لازم است حدود ۴۰ هزار کارمند از صداوسیما حقوق میگیرند، اگر متوسط ۱۵ میلیون دستمزد بگیرند عدد حقوق فقط به ۶ هزار میلیارد تومان میرسد.
وی افزود: شبکههای تلویزیونی باید در سال شبی یک قسمت سریال پخش کنند به سه قسمت در شب و در سال برای هر اپیزود سریال ۳ میلیارد هزینه تولید باید کنار گذاشت. به سالی ۱۲۰۰ قسمت سریال نیاز است که اگر در آن ۳ میلیارد هر اپیزود ضرب شود به ۳۶۰۰ میلیارد میرسد. در کنار این هزینهها باید خبر، برونمرزی و هزینههای دیگر را درنظر گرفت. واقعاً با این اوصاف، افزایش بودجه خندهدار است و در کنار سرمایهگذاریهای دیگر در حوزه فرهنگ، هیچ است.
این تهیهکننده تلویزیون تأکید کرد: اگر ما تلویزیون را یک دستگاه دولتی میبینیم و تلویزیون نمیتواند هرچیزی را پخش کند و تلویزیون متفاوت از پلتفرمها است؛ ضمن اینکه آنها را تأیید میکنم و وجود آنها لازم و ضروری است. تلویزیون رسانهای است وقتی آن را روشن میکنید با خیال راحت فرزندتان پای تماشای آن بنشیند که نکته بدی را از تلویزیون یاد نگیرد و یا کلمه بدی به گوشش نرسد. اما در پلتفرمها نمیتوانید کاری کنید و طبیعی است چون آنجا مخاطب انتخاب میکند. تلویزیون را وقتی یک رسانه پاک و تربیتی در نظام دولتی تعریف میکنیم طبیعی است بسیاری از جذابیتها را از تلویزیون میگیریم و فشارهایی که از بخشهای مختلف وارد میشود. چون تلویزیون یک دستگاه محتواگر است و به جای اینکه تنها ساختارگر باشد. یعنی به فرم توجه دارد اما محتوا از اهمیت بسزاتری برخوردار است.
ایرج محمدی در بخش دیگری از صحبتهای خود موضوع تولید محتوا برای غزه را مطرح کرد. او گفت: الان ما برای تولید محتوا غزه چه تولید محتوایی کردیم؛ آیا داریم به جز چند اثر درباره فلسطین که همواره آنها بازپخش میشوند. حتی در بخش تامین برنامه هم نتوانستیم این کار را انجام دهیم. من تله فیلمی به اسم «راوی کوچک» ساختم و اشرافی بر تامین آرشیو ما وجود ندارد همین تله فیلم را پخش میکردند. مگر بار اول و دوم اسرائیل است که دست به نسلکشی میزند. آن روزها میگفتند روز قدس کار میخواهیم و ما میرفتیم کار تولید میکردیم و الان ما باید پاسخگو دهه ۸۰ باشیم که چرا ما مخالف اسرائیل هستیم و چنین سریالی نداریم.
انتهای پیام/