نوشته های مشابه
معاون فناوری و نوآوری وزیر علوم، تحقیقات و فناوری درباره دلایل راه‌اندازی پردیس‌های تخصصی به جای ایجاد پارک‌های تخصصی، گفت: ما با راه‌اندازی پردیس‌هایی که هر کدام در یک زمینه فناوری تخصصی متمرکز می‌شوند، در تلاشیم تا پارک‌های فناوری تخصصی ایجاد شود.
دکتر علی خیرالدین در گفت‌وگو با ایسنا، در پاسخ به این سوال که با راه اندازی مراکز علمی و تحقیقاتی چون پژوهشگاه‌ها، پارک‌های علم و فناوری، شتابنده‌ها و کارخانه‌های نوآوری چگونه می‌توانید آنها را در راستای دانش‌بنیان شدن هدایت کنید، توضیح داد: ما علاوه بر پارک‌های علم و فناوری، پژوهشگاه‌ها، مناطق علم و فناوری و اخیرا نیز پردیس‌های علم و فناوری را راه‌اندازی کردیم و دلیل ایجاد این زیر ساخت‌های توسعه فناوری، حضور بخش خصوصی در حوزه‌های فناوری بوده است.
وی شتاب‌دهنده‌ها را محلی برای جذب استارت‌آپ‌ها و شرکت‌های نوپا توصیف کرد و افزود: استارت‌آپ‌ها ایده‌های خود را برای توسعه به شتاب‌دهنده‌ها ارائه می‌دهند و بعد از آن کارخانه نوآوری ایجاد شده است که در آن با سرمایه گذاری بخش خصوصی از تیم‌ها حمایت میشود.
خیرالدین، پردیس‌های فناوری و نوآوری را موضوع جدیدی در حوزه توسعه فناوری عنوان کرد و یادآور شد: پردیس‌ها حدفاصل بین “مرکز رشد” و “پارک‌های علم و فناوری” هستند. این مراکز به صورت تخصصی وارد یکی از حوزه‌های فناوری خواهند شد.
معاون فناوری و نوآوری وزیر علوم، تحقیقات و فناوری، اظهار کرد: در این راستا ما با وزارت جهاد کشاورزی برای ایجاد پردیس تخصصی کشاورزی در استان‌ها همکاری‌هایی را داریم.
به گفته وی، مدیریت پردیس‌ها با مشارکت پارک علم و فناوری استان یا دانشگاه‌ها خواهد بود.
خیرالدین در پاسخ به این سوال که چرا به جای پردیس‌های تخصصی، پارک‌های فناوری تخصصی راه‌اندازی نشود، خاطر نشان کرد: پردیس‌ها پیش‌زمینه‌ای برای تخصصی کردن پارک‌های علم و فناوری است و ما در این زمینه از جزء به کل حرکت می‌کنیم؛ چرا که نمی‌خواهیم پارک‌های فناوری تاسیس شوند، ولی نتوانند واحدهای فناور را جذب کند.
وی با اشاره به تعامل وزارت علوم با معاونت علمی‌وفناوری ریاست‌جمهوری برای توسعه فناوری در کشور، تاکید کرد: ما بر این عقیده هستیم که توسعه فناوری با TRLهای بین یک تا چهار در دانشگاه‌ها و پنج تا هشت در پارک‌های علم و فناوری صورت می‌گیرد و حمایت از فناوری‌هایی با TRLهای بالاتر از ۸ از سوی معاونت علمی خواهد بود.
خیرالدین TRLهای یک تا چهار را شامل “مشاهده و درک اصول علمی پایه و گزارش‌های آنها”، “مدل سازی ایده اصلی فناوری و کاربردی آن”، “اثبات عملکرد در سطح مدل ریاضیاتی و آزمایش‌های اولیه” و “دستیابی به نمونه آزمایشگاهی کارآمد در محیط آزمایشگاهی” عنوان کرد و ادامه داد: این مراحل از ایده آغاز میشود و بعد از آن وارد مراحل “طرح”، “امکان سنجی” و نمونه آزمایشگاهی شده و ادامه می‌یابند.
معاون فناوری و نوآوری وزیر علوم، TRLهای سطوح پنج تا هشت را شامل “دستیابی به نمونه آزمایشگاهی کارآمد در محیطی که به محیط عملکرد واقعی شباهت دارد”،”دستیابی به نمونه اولیه کارآمد که در محیطی واقعی شباهت دارد”، “اثبات عملکرد نمونه اولیه در محیط واقعی” و “تکمیل سیستم نهایی و دستیابی به شرایط لازم برای کاربرد عملیاتی افزایش مقیاس تولید به سطح تولید پایلوت” دانست.
به گفته وی، این سطح از فناوری دارای مراحلی چون نمونه اولیه، نمونه کامل، اثبات عملکرد و تولید نیمه صنعتی است.
به گزارش ایسنا، پردیس‌های فناوری در دو دسته “مستقل” و “مشترک” راه‌اندازی میشود. پردیس مستقل توسط سازمان مؤسس به صورت مستقل تاسیس خواهد شد و چنین پردیسی که توسط سازمان مؤسسی غیر از پارک ایجاد میشود، از امتیازات قانونی پارک برخوردار نیست و صرفا به فعالیت‌های نوآوری و فناوری سازمان مؤسس خود، هویت فیزیکی و ساختاری می‌دهد.
پردیس‌های مشترک اما توسط پارک‌های فناوری به صورت مشترک با یکی از سازمان‌ها و دستگاه‌ها راه اندازی میشود. این دسته از پردیس‌ها از امتیازات قانونی متعلق به پارک برخوردار می‌شوند و در صورت انقطاع همکاری با پارک، برخورداری شرکت‌ها و مؤسسات مستقر در پردیس از امتیازات قانونی پارک، منتفی میشود.
حداقل مدت زمان همکاری ۳۰ سال و حداکثر ۹۹ سال است و به عنوان مجموعه‌های وابسته به پارک محسوب می‌شوند ولی مجوز تاسیس این پردیس‌ها به نام پارک صادر خواهد شد.
بهره برداری از اراضی سازمان همکار برای مدت معین (مدت زمان توافق) به پارک واگذار میشود و مدیریت آنها نیز بسته به توافق طرفین می‌تواند بر عهده پارک و یا سازمان همکار باشد.
در صورتی که سازمان همکار بخش خصوصی باشد، حداقل مدت زمان همکاری با نظر مثبت کارگروه تخصصی فناوری می‌تواند کمتر از ۳۰ سال در نظر گرفته شود.
انتهای پیام
