روایت «ژان میشل فرودون» از “کن”

به گزارش ایسنا، «فرودون» نخستین بار در سال ۱۹۸۲ به عنوان عکاس یک روزنامه فرانسوی به کن آمد و سپس به منتقد مشهوری برای نشریات “لوموند” و “اسلات” تبدیل شد.

او امسال کتاب «جشنواره کن در مرکز سینما» را در این رویداد سینمایی رونمایی کرد، اثری دو زبانه فرانسوی و انگلیسی که به اهمیت این جشنواره به عنوان یک ابزار اصلی، حیاتی و استراتژیک برای سینما اشاره دارد و به نقش‌ متفاوت فعال، پویا و سودمندی که نهاد “کن” به طور کلی در بقای سینما ایفا می کند، پرداخته است.

در ادامه مصاحبه سایت جشنواره کن با «ژان میشل فرودون» سردبیر سابق نشریه سینمایی «کایه دوسینما» را می‌خوانید:

از این پروژه برایمان بگویید

این پروژه با همکاری «AOC»، یک سازمان رسانه خبری روزانه و آنلاین شکل گرفته است. از سه سال پیش که این رسانه آغاز به کار کرده به طور مرتب با آنها کار کرده‌ام و یک ماموریت ویژه از سوی «سیلوین بورمو» سردبیر نشریه در مورد جشنواره کن به من محول شد. من مطلقاً نمی خواستم تنها در مورد دوره هفتاد و پنجم جشنواره کن بنویسم، بلکه می خواستم در مورد آنچه تا به امروز درباره این رویداد سینمایی می‌دانیم صحبت کنم.

چرا کن برای سینما مهم است؟

این موفق‌ترین مکان در جهان در ایجاد تلفیقی از همه ابعاد مختلف سینماست: پروژه‌های هنری، داستان‌هایی که باید گفت، مسائل مالی، فناوری، زرق و برق، افسانه‌ها، کلوپ‌های هواداران، موضوعات بحث‌برانگیز برای بحث… همه اینها به یکباره به مدت ۱۰ روز در کن گرد هم می‌آیند و همه چیزهایی که در مورد آنها صحبت می کنند از فیلم‌ها، پروژه ها، نحوه ساخت آنها در تولید، نحوه توزیع آنها در تمام اشکال مختلف باعث می‌شود خیلی چیزها جلو برود.

وقتی جشنواره به فیلمسازان کمتر شناخته شده جایزه می‌دهد، یک اثر فوری و خودکار ایجاد می‌کند اما تعداد زیادی از اتفاقات نیز در زیر سطح رخ می‌دهد. کن بزرگ‌ترین جشنواره جهان است، اما بر خلاف جشنواره‌های دیگر، به افرادی که فیلم می‌سازند و کسانی که پس از آن نقش خود را به‌عنوان تهیه‌کننده، فیلم‌ساز، توزیع‌کننده، منتقد، خریدار پلتفرم‌ها و غیره نیز ایفا می‌کنند هم اختصاص دارد. کن در تمام طول سال در جهت سینما کار می‌کند و همه کسانی را که به اعتقاد من شایسته حضور در سینما هستند را مشغول می‌کند.

چگونه این موضوع را در کتاب خود نشان دادید؟

من سعی کردم این مسائل را از طریق مثال‌ها و از طریق تجربه ۴۰ ساله خود در کن نشان دهم. البته این کتاب یک جنبه تاریخی کوچک دارد، زیرا امسال هفتاد و پنجمین سالگرد آن است، اما من فکر می‌کنم که این کتاب نتیجه رویدادها و مسائل مهم کن و سینمای سراسر جهان طی چهل سال گذشته است. کن در دهه‌های ۸۰ و ۹۰ با استقبال، جایزه دادن و در نظر گرفتن آثار زیادی از کشورها و معرفی چهره‌های شاخصی از فیلمسازان ایرانی، چینی، آمریکای لاتین و سپس آفریقایی،  سینمای جهان را به شکل و قالبی که پیش از این وجود نداشت دستخوش تغییر کرد. سینما دیگر یک سیاره سفید نبود و سیاره سینما شروع به شبیه شدن به یک سیاره واقعی شد و در این میان جشنواره کن، نقش اصلی را در این تکامل ایفا کرد.

انتهای پیام