رئیس مرکز مطالعات و برنامهریزی شهر تهران در گفتوگو با همشهری به ذکر نکاتی درباره این گزارش و ماهیت متفاوت آن از آنچه در رسانهها عنوان شده، پرداخت.
عطاءالله رفیعیآتانی در اینباره گفت: گزارشی در رسانهها درباره یکی از پژوهشهای ما مطرح شد که ۹۹درصد مردم تهران افسرده هستند! موضوع پژوهشی که ما انجام دادیم اساسا افسردگی نبود. موضوع آن درباره شادابی و سرزندگی بود که بار مثبت دارد و بیانگر زندگی باکیفیت است و طی آن شاخصهایی نظیر نشاط اجتماعی، سرزندگی و فراغت اجتماعی یا برگزاری رویدادهای جمعی در آن اندازهگیری و بررسی شده بود.
این آمارها چه کم باشند و چه زیاد، افسردگی را نشان نمیدهند و برای بررسی خمودگی اهالی تهران باید پژوهشی در اینباره بهصورت مجزا انجام شود. حتی در بخشی از گزارش آمده که ۸۰درصد مردم از زندگی در تهران لذت میبرند. بعد این را نادیده گرفتهاند و حتی شیطنتی هم در جمع و تفریق اعداد صورت گرفته است. بعد قسمت دیگری از اعداد را به جای بررسی المان سرزندگی، منوط به افسردگی دانستهاند؛ درحالیکه اگر همه مردم افسرده هستند باید به دکتر بروند و سؤال این است که آیا میلیونها مردم ساکن تهران چنین هستند؟
اگر نویسنده فرد منصفی بود، باید از خود میپرسید که چطور ممکن است همه مردم تهران افسرده باشند؟ او حتی بهخود و اطرافیانش دقت نکرده که همه افسرده بودهاند؟ افسردگی چیزی نیست که بشود یک جمعیتی مدت زیاد با آن کنار بیایند.
بهگفته رفیعیآتانی، شعار این دوره مدیریت شهری «شادابی و سرزندگی تهران» است. حتی ۲پروژه هم در اینباره توسط مرکز ما و جهاد دانشگاهی انجام شده که نشان میدهد رضایت مردم تهران از مدیریت شهری فعلی نسبت به گذشته افزایش محسوسی داشته است. پس مردم تهران محیط شاد و سرزندهای داشتهاند که رضایت آنان افزایش یافته است.
آنگونه که رئیس مرکز مطالعات و برنامهریزی شهر تهران به همشهری گفته، نمیشود امکانات و سرانههای شادابی و سرزندگی مردم را بررسی کنیم و از اعداد مندرج در آن نتیجه بگیریم مردم تهران افسرده هستند! شما ببینید اصلا یک کلمه از افسردگی در این پژوهش آمده یا خیر؟ اصلا از همه اهالی با دقت و کارشناس سؤال میکنم که اگر واقعا چنین پژوهشی بر این موضوع تأکید میکرد که ۹۹درصد مردم تهران افسرده هستند، میشد به آن اعتماد کرد؟ تا چه اندازه چنین موضوعی میتوانست واقعیت داشته باشد؟
۲۱۳۰۲