نوشته های مشابه
ایسنا/اصفهان بر اساس آنچه مدیران و اساتید دانشگاه هنر اصفهان می‌گویند، فضای فیزیکی اندک و تعدّد و پراکندگی ساختمان‌های این دانشگاه موجب محدودیت در ایجاد بسیاری از رشته‌های هنری در مقاطع مختلف دانشگاهی و کاهش جذب دانشجو و اساتید شده و سرانه آموزشی و پژوهشی دانشگاه هنر اصفهان را در پایین‌ترین سطوح دانشگاه‌های کشور قرار داده است.
دانشگاه هنر اصفهان به‌عنوان مرکز آموزش عالی رشته‌های هنری در استان اصفهان در سال ۱۳۵۵ با نام دانشکده پردیس اصفهان در مرحله نخست با هدف تربیت نیروهای متخصص در زمینه مرمت و حفاظت از اشیاء و بناهای تاریخی تأسیس شد و هم‌زمان با انقلاب اسلامی، تعطیل و بعد از انقلاب فرهنگی در سال ۱۳۶۲ بازگشایی شد. سپس سال ۱۳۷۹ دانشکده پردیس وابسته به دانشگاه هنر تهران، به دانشگاه هنر اصفهان تبدیل شد و در حال حاضر نیز مجموعه دانشکده‌های دانشگاه هنر اصفهان با نام دانشکده‌های مرمت و حفاظت، هنرهای تجسمی، معماری و شهرسازی، صنایع‌دستی و پژوهش عالی هنر و کارآفرینی در تعدادی ساختمان تاریخی به نام‌های مارتا پیترز، داوید، سوکیاس، هراتیان، ایوبی، خاچیکیان، توحیدخانه، فرانسوی‌ها، حقیقی و خانه ملل فعالیت دارند.
این دانشگاه که به‌عنوان اصلی‌ترین مرکز آموزش عالی رشته‌های هنری در مرکز و جنوب ایران شناخته میشود، به لحاظ فضای فیزیکی، امکانات و بودجه آموزشی و پژوهشی در پایین‌ترین سطوح دانشگاه‌های ایران قرار دارد. در گزارش پیش‌رو به مهم‌ترین مشکلات دانشگاه هنر اصفهان اشاره شده که اساتیدِ آن خواهان توجه جدی مسئولان استانی و کشوری برای رفع آن‌ها هستند.
ضرورت نیاز به زیرساخت/ کمبود فضاهای کالبدی دانشگاه
رضا نصر اصفهانی، رئیس سابق دانشگاه هنر اصفهان می‌گوید: مهم‌ترین مشکل در مسیر توسعه دانشگاه هنر اصفهان پراکندگی ساختمان‌ها و کمبود فضاهای کالبدی است، به‌عبارت‌دیگر دانشگاه فاقد سایت واحد برای مدیریت هزینه‌ها است. دومین مشکل دانشگاه عدم باور و شناخت مسئولین شهر، استان و کشور از توانمندی‌های دانشگاه‌های است، درصورتی‌که هنر و صنایع خلاق می‌تواند در فرآیند توسعه اقتصادی کشور و توسعه پایدار شهری نقش مؤثر و بااهمیت داشته باشد و این باوری است که در کشور ایجاد نشده است.
او با بیان اینکه توسعه و پیشرفت هر دانشگاهی نیازمند زیرساخت‌هایی است که در خصوص دانشگاه هنر اصفهان کمتر موردتوجه بوده است، می‌افزاید: اگرچه ساختمان‌های تاریخی برای شروع فعالیت این دانشگاه بااهمیت و ضروری بوده است، اما در مقام رشد و پیشرفت نیاز به فضاهای جدید و سایت متمرکز بیش‌ازپیش احساس میشود. وجود بیش از سه هزار دانشجو و ۱۲۰ عضو هیئت‌علمی نیازمند توجه بیشتر به فضاهای کالبدی است. فضای موجود به‌هیچ‌وجه مناسب توسعه فعالیت‌های این دانشگاه نیست. استقرار مکانی مناسب زیرساخت اصلی رشد دانشگاه در آینده است و مانند خانواده‌ای است که اگر مسئله مسکن خود را حل نکند همواره دچار ناملایمات است. این موضوع همواره جزو دغدغه‌های خاطر بود و شاید در ماه اول که من مسئولیت ریاست دانشگاه را قبول کردم قرار شد از سوی استانداری اصفهان زمینی در ضلع غربی سپاهان شهر به مساحت ۱۰ هکتار به دانشگاه اختصاص داده شود که در طرح توسعه آتی شهر قرار دارد، ولی متأسفانه علیرغم اینکه اسناد مالکیت زمین دولتی است به دلیل اختلافات موجود بین چند دستگاه اجرایی موضوع در حد موافقت‌نامه باقی ماند و مقرر شد گزینه دوم برای رفع مشکل فضاهای کالبدی دانشگاه پیگیری شود.
نصر تصریح کرد: گزینه دوم استفاده از امکانات بلااستفاده دستگاه‌های اجرایی بود. مشکلات مالی دولت در سال‌های گذشته و کمبود شدید اعتبارت جاری جایی برای پرداخت‌های عمرانی و کمک‌های دولتی باقی نگذاشته بود، ازاین‌رو مقامات استان به ما پیشنهاد کردند که به فضاهای کالبدی بلااستفاده دستگاه‌های اجرایی وارد شویم. در این خصوص تلاش زیادی صورت گرفت که از آن جمله می‌توان به شناسایی مجموعه انتهای خیابان کاوه متعلق به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اشاره کرد که موردقبول وزیر وقت فرهنگ و ارشاد قرار نگرفت.
رئیس سابق دانشگاه هنر اصفهان ادامه می‌دهد: مورد بعدی اراضی و امکانات مجتمع آموزشی و پژوهشی وزارت نیرو در بختیار دشت بود که قسمتی از آن بر اساس مصوبه شورای برنامه‌ریزی و توسعه استان در اختیار دانشگاه قرار گرفت، درنتیجه یک فضای ۳۵ هکتاری که در دهه‌های ۶۰ و ۷۰ برای آموزش و پژوهش ۴ هزار دانشجو طراحی و ساخته‌شده بود. بعد از پیگیری‌های انجام‌شده قرار شد این مجموعه به دانشگاه هنر واگذار شود که با مخالفت وزیر وقت نیرو آقای اردکانیان منجر به مصوبه حداقل ۵۰ درصد از فضاهای کالبدی موجود به دانشگاه شد و استفاده مشترک بین دانشگاه هنر اصفهان و وزارت نیرو تعریف شد که اگر به شکل کامل اجرا می‌شد موضوع مشکل فضای کالبدی دانشگاه هنر اصفهان تا حدودی حل می‌شد البته قدم خیلی بزرگ بود. علیرغم مساعدت شورای برنامه‌ریزی استان با وزارت نیرو در این خصوص به هر طریق مسئولین وقت وزارت نیرو تمایلی به اجرای کامل مصوبه نداشتند.
او یادآوری می‌کند: موضوع سوم، ساختمان شماره دو سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی استان در خیابان مشتاق بود که آن‌هم به سرانجام خوبی رسید و مصوبات استانی و مصوبات درون وزارتخانه‌ای و ملی آن دریافت شد، ولی متأسفانه بعد از تغییر دولت مصوبه نهایی توسط کمسیون مستندسازی هیئت‌وزیران ابلاغ نشد و این فرصت نیز از دست رفت و منجر به نتیجه مطلوب نشد و اگر هیئت‌وزیران مصوبه نهایی را تأیید می‌کرد فضای کالبدی دانشگاه دو برابر و برای همیشه مشکل خوابگاه‌های دانشگاه حل می‌شد. این راه‌حل در جهت حل مشکل خوابگاه دانشجویان دانشگاه طرح و پیگیری شد و منجر به یک توافق سه‌جانبه بین وزارت علوم، وزارت امور اقتصاد و دارایی و سازمان امور اداری و استخدامی شده بود که به سرانجام نرسید.
نصر اصفهانی با اشاره به موضوع سایت دانشگاه هنر اصفهان در کلیشاد می‌گوید: این سایت نیز موضوع دیگری است که در این چند سال سعی کردیم مشکلات و مسائل حقوقی آن تبیین شود. این موضوع که زمین‌های تخصیص داده‌شده مشکل مالکیتی دارد و لازم است با تخصیص بودجه تملک حل شود برای سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کل کشور تبیین و اثبات شد. مشکل در ناکافی بودن بودجه‌های عمرانی کشور در زمان خودش بود که امید است با گشایش‌های اقتصادی و تخصیص بودجه موضوع حل و ساخت‌وساز مجتمع مذکور از سر گرفته شود. در این مورد صورت‌مسئله و راه‌حل‌های آن کاملاً مشخص است و امیدواریم رایزنی انجام شود و مشکل حقوقی آن مرتفع شود.
نقش دانشگاه هنر اصفهان در توسعه پایدار شهر
عضو هیئت‌علمی دانشگاه هنر اصفهان اضافه می‌کند: موضوع بعدی درباره دانشگاه هنر اصفهان این است که این دانشگاه می‌تواند در توسعه پایدار شهر نقش مؤثری داشته باشد، بنابراین باید نقش دانشگاه هنر در توسعه پایدار شهر و این مسئله تبیین می‌شد که دانشگاه هنر چه فعالیت‌هایی می‌تواند داشته باشد و نقش هر دانشکده مشخص و قرار شد در دستور کار فعالیت‌ها و برنامه‌های راهبردی دانشگاه قرار بگیرد که در این خصوص برنامه مدون تبیین شد که هر دانشکده در سال‌های آینده بتواند نقش خود در توسعه پایدار اصفهان مشخص کند. دانشگاه اصفهان دارای ۵ دانشکده است و هر دانشکده نقش خود را لازم است در توسعه پایدار شهر ترسیم و اجرایی کند. به‌عنوان نمونه دانشکده صنایع‌دستی در خصوص احیای صنایع‌دستی و کاربردی کردن این صنایع نقش اساسی دارد.
نصر اصفهانی می‌افزاید: شاید مثال فرش برای روشن کردن موضوع مهم باشد، فرش یکی از صنایع‌دستی است که کاربردی شده، به این تعبیر که هم به‌عنوان زینت و هم به‌عنوان کف‌پوش در خانه‌ها وجود دارد، بنابراین لازم است با تحقیق و پژوهش برای سایر صنایع‌دستی که بیش از ۲۰۰ رشته است موضوع کاربردی کردن هر یک بررسی و تحقیق شود. شاید هر رشته بتواند اشتغال برای یک شهر ایجاد کند و به‌عنوان موتور محرک پیشرفت اقتصادی شهرهای کوچک موضوع ارائه و در دستور کار قرار گیرد. یا دانشکده هنرهای تجسمی علاوه بر تربیت نیروی انسانی متخصص در هنر موضوع آموزش و ارائه الگوی آموزش استاندار برای هنر را در دستور کار خود قرار داده تا بتواند از طریق ارائه این الگو به جامعه تمایل جامعه را به سمت رشته‌های هنر بیش‌ازپیش رهنمون سازد.
ضرورت اصلاح بودجه‌های آموزشی و پژوهشی/ تعدد و پراکندگی ساختمان‌ها
فرهاد باباجمالی، مدیر گروه فرش دانشکده صنایع‌دستی دانشگاه هنر اصفهان می‌گوید: با توجه به شاخصه‌های اصفهان به‌عنوان پایتخت فرهنگی هنری ایران، دانشگاه هنر اصفهان که هنرهای ایران مرکزی را پوشش می‌دهد قاعدتاً باید نقشی بسیار فراتر از امروز داشته باشد، اما هنوز زیرساخت‌های آن در قالب ابتدایی خود قرار دارد و باو جود اینکه گسترش رشته‌های این دانشگاه به‌سرعت شکل‌گرفته و به‌صورت کامل اجرا میشود، اما زیرساخت‌های لازم را ندارد و ازاین‌رو کسری‌هایی در خروجی دانش‌آموختگی وجود دارد.
او با اشاره به پراکندگی ساختمان‌های دانشگاه‌های هنر اصفهان در سطح شهر ادامه می‌دهد: تعدد و پراکندگی ساختمان‌های این دانشگاه موجب ازهم‌گسیختگی ارتباط علمی فرهنگی دانشکده‌ها شده است، از سوی دیگر به دلیل قدمت تاریخی و میراثی بودن این ساختمان‌ها، برای نگهداری آن‌ها هزینه‌هایی لازم است، ضمن اینکه ساختمان‌های میراثی بسیار ناپایدار و جایگاه خوبی برای کلاس‌ها به شکل دانشگاهی نیستند.
بابا احمدی تصریح کرد: سال‌هاست که پیگیر افزایش فضای فیزیکی دانشگاه هنر اصفهان بودیم تا اینکه سایت مرکزی این دانشگاه در شهرستان کلیشاد کلنگ خورد، ولی متأسفانه با مشکلاتی مواجه شده و علیرغم اینکه هزینه‌های بسیاری برای احداث آن صرف شد، اما از حدود ۱۲ سال قبل متوقف‌شده است، بنابراین الزام‌آورترین بحث ما در دانشگاه و خواهش ما از تمام مسئولین مرتبط استانی و کشوری این است که برای سایت مرکزی دانشگاه هنر اصفهان در کلیشاد فکری کنند تا شکل بگیرد.
مدیر گروه فرش دانشگاه هنر اصفهان بابیان اینکه هرکدام از دانشکده‌های دانشگاه هنر اصفهان به لحاظ سازه‌های ساختمانی با مشکلات بسیاری مواجه‌اند و اگرچه شکل فیزیکی و ظاهری زیبایی دارند، اما فاقد کوچک‌ترین ایمنی‌های اولیه هستند و مخاطرات جدی دارند که باید موردتوجه مسئولان قرار گیرد، تصریح می‌کند: دومین مطالبه ما در دانشگاه هنر اصفهان، بودجه‌های آموزشی و پژوهشی این دانشگاه است که باید اصلاح شود. موضوع دیگر این است که خدمات رفاهی تفریحی و فرهنگی برای اعضای هیئت‌علمی این دانشگاه در حد زیر صفر است و با تداوم این شرایط، تمام انگیزه‌های هیئت‌علمی از بین می‌رود، کما اینکه بسیاری از آن‌ها در حال آماده‌سازی برای مهاجرت هستند.
توسعه فضای فیزیکی دانشگاه / الزام به تولید آثار هنری بجای تولید مقاله
مهدی محمودی کامل‌آباد، مدیر گروه رشته معماری دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه هنر اصفهان نیز یکی از مباحث دیرینه این دانشگاه را که در حال تبدیل‌شدن به یک حسرت تاریخی است، داشتن یک مکان مشخص برای دانشگاه می‌داند. او تصریح می‌کند: دانشگاه هنر اصفهان به‌صورت پراکنده در ساختمان‌های تاریخی شهر قرار دارد و تا زمانی که انسجامی به محیط این دانشگاه داده نشود، نمی‌تواند شخصیت واقعی دانشگاه را به دست آورد. تلاش‌هایی حدود ۱۰ سال قبل انجام شد و در کلیشاد زمینی با مساحت مناسب برای دانشگاه هنر اصفهان در نظر گرفته و تقریباً تا حدود ۶۰ درصد پیش رفت، اما با تغییر دولت به‌شدت مورد غفلت قرار گرفت.
او می‌افزاید: علاوه بر توسعه فیزیکی، دانشگاه هنر اصفهان هنوز به‌اندازه شایستگی خود توسعه محتوایی نداشته و تعداد رشته‌ها، دانشجویان و اعضای هیئت‌علمی و تأثیرگذاری آن نیز، توسعه مورد انتظار را نداشته است، بنابراین توسعه محتوایی نیز مورد مطالبه است؛ ضمن اینکه اگر ما می‌خواهیم یک دانشگاه تأثیرگذار در کشور و حتی در منطقه داشته باشیم باید امکانات متناسب با آن در اختیار دانشگاه قرار داده شود.
عضو هیئت‌علمی دانشگاه هنر اصفهان ادامه می‌دهد: نکته دیگر درباره وضعیت ارتقا و نحوه فعالیت اعضای هیئت‌علمی در دانشگاه‌های هنر ازجمله دانشگاه هنر اصفهان است که بر اساس تولید مقاله‌ها و محتواهای علمی مانند کتاب در رشته‌های هنری ارزیابی می‌شوند که در این خصوص باید نگاه فراگیر و کل‌نگر به این حوزه دانشگاهی وجود داشته باشد و تفاوت‌های آن نسبت به سایر حوزه‌ها درک شود، چراکه این موضوع ضربه مهلکی به بدنه محتوایی هنر وارد می‌کند و الزام قوانین ارتقا و التزام آوری آن‌ها باعث شده دانشجویان و اساتید به‌جای تولید آثار هنری، به تولید مقاله‌هایی روی آورند که معمولاً کم اثر و غیرمفید است. بازنگری در نحوه ارتقای اعضای هیئت‌علمی دانشگاه هنر و پرهیز از وادار کردن آنان به تولیدات صرفاً نوشتاری می‌تواند به توسعه هنر در کشور کمک شایانی نماید.
فقدان فضای مستقل و کافی برای آموزشی و خوابگاه
سید محسن علوی‌نژاد، مدیر گروه نقاشی دانشکده هنرهای تجسمی دانشگاه هنر اصفهان نیز با بیان اینکه دانشگاه هنر در اصفهان، یک ارزش‌افزوده برای ایران و همچنین در خاورمیانه است، می‌گوید: اصفهان شهری است که به نام شهر فرهنگ و هنر نه‌تنها در ایران، بلکه در دنیای امروز شناخته‌شده است. این مسئله یکی از هویت‌های کشور ایران است، ازاین‌رو دانشگاه هنر در این شهر، از جایگاه خاص‌تری نسبت به دیگر شهرهای ایران برخوردار بوده، ضرورت و اهمیت دارد از حمایت لازم و کافی برخوردار باشد و دیده شود که متأسفانه آن‌طور که بایسته است، نبوده؛ اگرچه بهترین استادان و متخصصان علمی و هنری در این دانشگاه حضور دارند و تاکنون دانشجویان بسیاری در مقاطع مختلف از این دانشگاه فارغ‌التحصیل شده‌اند.
او اضافه می‌کند: امروزه دانشگاه هنر اصفهان ازنظر فضای مستقل و کافی آموزشی، خوابگاه و دیگر امکاناتی که در دیگر دانشگاه‌ها، به‌طور نسبی موجود هست بهره چندانی ندارد و در موارد خوابگاه و به‌ویژه فضای فیزیکی آموزش واقعاً در مضیقه است. دانشگاه هنر اصفهان درحالی‌که این قابلیت را هم به لحاظ شهریت اصفهان و هم کادر هیئت‌علمی دارد، می‌تواند بخش قابل‌توجهی از رشته‌ها و گرایش‌های هنری را پوشش دهد و تربیت کند، در جذب دانشجو حتی از کشورهای اطراف نقش بسیار مؤثری را داشته باشد، اما به دلیل همین محدودیت‌ها و موانع با مشکل مواجه است و از حمایت کافی برخوردار نیست؛ و این موضوع در حال حاضر در رضایتمندی هیئت‌علمی این دانشگاه و همچنین دانشجویان بی‌تأثیر نبوده است.
علوی‌نژاد تصریح می‌کند: نکته دیگر، ضرورت یکسان‌سازی قوانین وزارت علوم است که باید برای همه مؤسسات تابعه وزارت یکسان باشد. چنانچه در بعضی مؤسسات هنری در اصفهان دیده میشود از امکاناتی برخوردارند که اگر برای مثال دانشگاه هنر اصفهان بخواهد آن امکانات را داشته باشد، با قوانین وزارتخانه مواجه است. مثل رابطه و تناسب جذب دانشجو با هیئت‌علمی. ازاین‌جهت دانشگاه هنر اصفهان در داشتن حداقل‌های خود نیاز به حمایتی دارد که به بقیه مؤسسات تابعه هست.
عضو هیئت‌علمی دانشگاه هنر اصفهان تأکید می‌کند: دانشگاه هنر اصفهان به‌عنوان یک ارزش‌افزوده برای فرهنگ و کشور ایران اسلامی اهمیت ویژه‌ای دارد و اصفهان یک سند معتبر تاریخی و ملی است.
لزوم تغییر آئین‌نامه‌ها از تأکید بر مقاله‌نویسی به‌جای تولید
همچنین محمدرضا عمادی، رئیس دانشکده هنرهای تجسمی دانشگاه هنر اصفهان بابیان اینکه یکی از مشکلات چندین ساله این دانشگاه فضای آموزشی است، تأکید می‌کند: دانشگاه هنر اصفهان از کمترین سرانه آموزشی در سطح کشور برخوردار است و از طرفی جزو اولین دانشگاه‌های هنر تأسیس‌شده در کشور به شمار می‌رود، اما متأسفانه علیرغم داشتن سابقه‌ای بیش از چهار دهه، حمایت‌های لازم از این دانشگاه انجام‌نشده است. این دانشگاه با همین بضاعت اندک توانسته به لحاظ تربیت نیروهای کارآمد اثرگذاری داشته باشد، ده‌ها نفر از سوی این دانشگاه جذب هیئت‌های علمی دانشگاه‌ها شده‌اند، صدها دانشجو در مقاطع مختلف تحصیلی از دبستان تا دبیرستان تدریس می‌کنند، مدیریت دارند و حتی بسیاری از جریان‌های هنری در سطح شهر متأثر از دانشجویان این دانشگاه است؛ بنابراین این دانشگاه رسالت خود را به نحو مقتضی انجام داده و دین خود را ادا کرده است، اما متأسفانه کشور، استان و شهر، دین خود را نسبت به دانشگاه هنر اصفهان ادا نکرده و حمایتی از سوی شهر و استان و از سوی کشور صورت نگرفته است.
او می‌افزاید: این دانشگاه رشته‌هایی دارد که به فضای آموزشی مفید نیاز دارند، دانشگاه به سایت متمرکز نیاز دارد و درحالی‌که سایتی برای دانشگاه در شهرستان کلیشاد راه‌اندازی شد، اما نیمه‌کاره ماند، حتی سایت مدرسه فرانسوی‌ها با مشکلات حقوقی مواجه شده، حکم تخلیه گرفته‌شده و هرلحظه ممکن است، پرورنده آن برای تخلیه ارسال شود. این مسائل، هم روی دانشجو و هم در کادر علمی و اداری تأثیر می‌گذارد، درصورتی‌که حق دانشگاه هنر اصفهان این نیست.
عدم شناخت مسئولان نسبت به دانشگاه هنر اصفهان
عمادی بابیان اینکه کارگاه‌های دانشگاه هنر اصفهان می‌تواند خروجی داشته و محصول محور باشد، می‌گوید: ما می‌توانیم محصولات مختلفی از کارگاه‌های این دانشگاه را به‌عنوان خروجی داشته باشیم، محصولاتی مانند بسته‌بندی که یکی از مشکلاتی است که کشور با آن روبه‌رو است و متأسفانه روی محصولات، تبلیغات لازم صورت نمی‌گیرد. ما می‌توانیم بسته‌بندی، کاتالوگ، بروشور و بسیاری از فعالیت‌های تبلیغاتی ازجمله عکاسی تبلیغاتی را در دانشگاه انجام دهیم، البته این فعالیت را در کارگاه‌ها تجربه می‌کنیم، اما خروجی آن به دلیل نداشتن فضای فیزیکی، کارآمدی لازم برخوردار نیست.
او بابیان اینکه شهر و استان و کشور باید از دانشگاه هنر اصفهان به‌عنوان یک دانشگاه تأثیرگذار در منطقه حمایت کنند، تصریح می‌کند: من به‌طورجدی از رسانه‌ها درخواست می‌کنم که به مطرح‌شدن دانشگاه هنر اصفهان کمک کنند، متأسفانه بسیاری از مسئولان شهری و استانی این دانشگاه را نمی‌شناسند، چراکه اگر می‌شناختند از آن حمایت می‌کردند. دانشگاه هنر اصفهان باید امکانات وسیعی داشته باشد و کارگاه‌های خود را وسعت دهد. رشته‌های هنری همگی محصول محور هستند و اگر بخواهیم از رشته‌های هنرهای تجسمی و صنایع‌دستی حمایت کنیم باید امکانات آن را فراهم کنیم، چراکه به‌راحتی و به معنی واقعی می‌توانند کارآفرین باشند، ولی متأسفانه سیاست‌ها منطبق با برنامه راهبردی نیست.
عمادی که مدیریت گروه عکاسی هنرهای تجسمی را نیز به عهده دارد، می‌گوید: برنامه‌ریزها برای ایجاد مقطع کارشناسی ارشد عکاسی در دانشگاه هنر اصفهان مطرح‌شده، اما می‌دانم که کادر علمی لازم را نداریم، دوم اینکه فضای آموزشی کافی نیز وجود ندارد. از طرف دیگر برنامه‌ریزی‌ها برای ایجاد رشته انیمیشن در گروه ارتباط تصویری انجام‌شده است، اما در دانشگاه هنر اصفهان مشکل فضای آموزشی وجود دارد، درحالی‌که انیمیشن رشته بسیار کاربردی و استراتژیک است و به‌خصوص ازنظر فرهنگی می‌تواند با تهاجم فرهنگی مقابله کند؛ ضمن اینکه در کنار انیمیشن می‌توانیم بازی‌های رایانه را داشته باشیم، اما متأسفانه حمایت‌های لازم صورت نمی‌گیرد، درحالی‌که یکی از بزرگ‌ترین حمایت‌های دولت می‌تواند حمایت از این دسته از رشته‌های دانشگاهی باشد.
ضرورت توجه به اصل پژوهش و ایجاد امکانات آموزشی
امید عود باشی، مدیر گروه مرمت اشیاء فرهنگی و تاریخی دانشکده مرمت و حفاظت دانشگاه هنر اصفهان نیز بابیان اینکه بودجه پژوهشی امسال این دانشگاه تقریباً صفر و دو سال است که مسائل پژوهشی به خاطر بودجه‌ای تحت‌الشعاع قرارگرفته است، تصریح می‌کند: مشکل اصلی ما عدم توجه به اصل دانشگاه یعنی پژوهش است که به دلیل بودجه‌های پایین پژوهشی اتفاق افتاده است. گاهی در دوره‌ای تحریم‌ها ضعیف‌تر و وضعیت مالی کشور بهتر بوده که درنتیجه کارهایی در ظاهر انجام‌شده است، اما زمانی مثل الآن که کشور در شرایط بحرانی است و تحریم‌ها اذیت می‌کند، اولین چیزی که تعطیل میشود پژوهش است.
او فضای سرانه را یکی از مشکلات دانشگاه هنر اصفهان دانسته اما ایجاد امکانات پژوهشی و آموزشی برای دانشجویان، کارمندان و هیئت‌علمی به‌منظور ایجاد شعف و علاقه برای کار را مهم‌ترین نیاز دانشگاه هنر اصفهان برشمرده و اضافه می‌کند: خروجی دانشگاه باید علمی باشد، اما متأسفانه تا زمانی که ما امکانات نداشته باشیم به لحاظ علمی نمی‌توانیم رشد کنیم و این موضوع در دانشگاه هنر اصفهان شدیدتر است به‌خصوص که نام هنر هم بر آن است و نهادهای تصمیم‌گیرنده شاید این‌طور فکر می‌کنند که هنر به بودجه‌های کلانی مانند دانشگاه اصفهان یا دانشگاه صنعی نیاز ندارد.
عود باشی بابیان اینکه در کشور ما مسائل حوزه میراث فرهنگی جدی گرفته نشده و بودجه‌هایی که برای مطالعه میراث فرهنگی در اصفهان ارائه میشود بسیار اندک است، می‌گوید: وقتی بودجه به‌درستی تقسیم نشود بعضی نهادها بودجه کافی ندارند و نمی‌توان تعامل دانشگاه با سایر سازمان‌ها را نیز انتظار داشت، ضمن اینکه در حوزه میراث فرهنگی، سازمان‌ها با دانشگاه‌ها همکاری ندارند و درحالی‌که تفاهم‌نامه‌های بسیاری منعقد می‌کنند، اما در زمان عمل به شکل دیگری برخورد میشود و به‌جای دانشگاه با سایر نهادها قراردادهای خود را منعقد می‌کنند و به این موضوع توجه ندارند که مباحث میراث فرهنگی باید توسط متخصصین امر انجام شود و علیرغم اینکه دانشگاه هنر اصفهان در حوزه مرمت آثار و بناهای تاریخی نه‌تنها در ایران، بلکه در منطقه حرف اول را می‌زند، اما این تعامل بین سازمان‌ها نادیده گرفته میشود، لذا موضوعی که باید موردتوجه قرار گیرد الزام سازمان‌ها در این خصوص است.
انتهای پیام
