نوشته های مشابه
رئیس شورای سیاستگذاری ائمه جمعه معتقد است حق نماز جمعه به درستی ادا نشده و از نهادهای مسئول گرفته تا هنرمندان و نخبگان را مخاطب قرار داده و تاکید کرده «همه ما درباره نماز جمعه کوتاهی کرده‌ایم.» او نگفته کم‌کاری «همه» در این امر چه بوده و توضیحی نداده در کنار «شکرگزاری و حق‌شناسی» برای رسیدن به «نماز تراز اسلامی» دقیقا چه باید کرد؟ اما فی‌المجلس خواهان «تصمیم‌گیری مناسب» در این مسیر شده و البته از «اصحاب هنر» خواسته تا ظرفیت‌هایشان را برای ترویج نماز جمعه و تشویق مردم به حضور در آن به کار بگیرند.
به گزارش ایسنا، سخنان اخیر حجت‌الاسلام و المسلمین محمدجواد حاج‌علی‌اکبری در اختتامیه اولین جشنواره شعر نماز جمعه و دومین جشنواره عکس نماز جمعه با برشمردن قابلیت‌ها، ویژگی‌ها و کارکردهای این مراسم هفتگی آغاز شده و از آن به‌عنوان «عامل انسجام در تحقق آرمان‌های مشترک مسلمانان» یاد کرده است. او با رجوعی به خاطره سالهای نخست شکل‌گیری جمهوری اسلامی و دوره هشت‌ساله جنگ عراق با ایران از نقش‌آفرینی برگزاری نماز جمعه در تقویت «اتحاد ملی» سخن گفته و در عین‌حال تاکید کرده که «البته، حق نماز جمعه به درستی ادا نشده است.»
آنطور که از ادامه سخنان حاج‌علی‌اکبری می‌توان دریافت، مخاطب او همان ائمه جمعه سراسر کشور هستند که به تعبیر وی «هنوز فاصله زیادی با ادا کردن این حق و شکرگزاری برای آن» دارند. جملاتی که شاید از دید برخی صرفاً جنبه تذکار داشته باشند و نقدی درون‌سازمانی محسوب شوند تا رهیافتی تازه برای ایجاد تغییر در شیوه عمل به وظایف و تکالیف از سوی ائمه جمعه. به‌ویژه که از آغاز ریاست وی بر شورای سیاستگذاری در سال ۹۶، زمزمه‌هایی در زمینه تغییر چهره ائمه جمعه در کشور و تاکید بر بهره‌گیری از جوانان در این سمت به گوش رسید و در عرصه عمل هم کمابیش نمونه‌هایی از این تغییرات به چشم آمد؛ هم نرده‌های چند ردیفِ حایل میان صفوف مردم و مسئولان حذف شد و هم با اضافه‌شدن امامان جمعه جوان و اکثراً کمترشناخته‌شده به جمع ائمه جمعه در شهرستان‌های استان‌های مختلف، تلاش‌هایی برای گسترش دامنه تغییرات تا جلوداران صفوف نماز نیز صورت گرفت.
هرچند او در این سخنان فقط نهادهای مسئول در این زمینه را تقصیرکار ندانسته بلکه پای هنرمندان و نخبگان را هم به میان کشیده و خواسته تا آنان هم برای «حق‌شناسی و شکرگزاری» در مسیر پیش‌رو (که توضیحی درباره‌اش مطرح نشده)، «تصمیم گیری مناسبی» (که آن‌هم اعلام نشده) برای رسیدن به «هدف‌های بزرگی» (که به آنها اشاره‌ای نشده) در جهت «نماز تراز اسلامی» (که کیفیتش معین‌نشده) برداشته شود. منطقاً توضیحاتی که داده نشده، تصمیمی که اعلام نشده و هدف‌هایی که مورد اشاره قرار نگرفته و کیفیتی که معین‌نشده برای صاحب این سخنان واضح، مشخص و احتمالاً معین و قابل‌حصول است اما تکلیف مخاطبان با این طرح کلی چیست؟ آن نخبگان و هنرمندانی که قرار است «کوتاهی‌های» خود را جبران کنند دقیقاً از چه راه و با چه رویکردی به کدام سمت پیش روند؟
وقتی هنوز ائمه جمعه به بیان حجت‌الاسلام حاج‌علی‌اکبری از پس ادای حق نماز جمعه برنیامده‌اند، هنرمندان و نخبگان چطور می‌توانند از «زبان هنر در ترویج، تبیین و نفوذ پیام‌ها» نقشِ «بی‌بدیل» خود را ایفا کند و به گفته حاج‌علی‌اکبری «به کمک دین بیاید» تا هم «اول خودش فیض ببرد» و هم «مسئولیت اصلی خود را عملی کند»؟ برگزاری جشنواره عکس و شعر نماز جمعه می‌تواند از شعرا و عکاسانی که ابیاتی سروده‌اند و تصاویری ثبت کرده‌اند تقدیر و مراتب تشکر مسئولان را به محضرشان اعلام کند اما این «ظرفیت‌های هنری» چقدر به ترویج نماز جمعه و فراخواندن اقشار گوناگون برای حضور در آن کمک‌رسانی می‌کند؟
از ابتدای انقلاب تاکنون با طراحی پوستر و پلاکارت و تراکت و انواع بهره‌گیری‌ها از «زبان هنر» تلاش‌هایی برای ترویج هرچه بیشتر نماز جمعه و حضور مردم در آن انجام شده است و کماکان نیز ادامه دارد اما هرچه سالهای بیشتری پشت سر گذاشته شد و به امروز نزدیکتر شدیم، نگرانی‌ها از تداوم رواج حضور مردم در نماز جمعه افزایش یافت. شاید علت افزایش این نگرانی‌ها بیش از آنکه به کوتاهی هنرمندان و نخبگان بازگردد و نیازمند بهره‌گیری از ظرفیت‌های آنان برای تشویق مردم به حضور در نماز جمعه باشد، به تغییر در نحوه مواجهه ائمه جمعه با مطالبات مردم، پیگیری و بیان آنها از تربیون‌های نماز جمعه نیازمند باشد. ایجاد این تغییرات برخلاف به کارگیری «هنرمندان و نخبگان» نیازی به اختصاص بودجه و صرف هزینه و اعلام فراخوان پیش و برگزاری جشنواره بعدش ندارد و در عوض تاثیراتی به مراتب بیشتر از این اهدای جوایز و تقدیر و تشکرها بر ذهنیت مردمی خواهد گذاشت که بیشتر از خواندن شعر و دیدن عکس به شنیدن صدای‌شان از تریبون‌های رسمی نیازمندند.
انتهای پیام
