نوشته های مشابه
به گزارش خبرگزاری تسنیم، موضوع حضور روسیه در المپیک ۲۰۲۴ در پاریس همچنان بحث روز ورزش جهان است. کمیته بین‌المللی المپیک (IOC) موافق حضور ورزشکاران روسیه و بلاروس در المپیک ۲۰۲۴ به میزبانی پاریس است. با این وجود کامیل بورتنیچوک، وزیر ورزش و گردشگری لهستان می‌گوید حدود چهل کشور ممکن است از حضور در المپیک خودداری کنند. مسئولان ورزش جهان در نهایت به چه نتیجه‌ای خواهند رسید، روشن نیست، در یک سال و نیم دیگر، لفاظی‌ها می‌تواند هم در بین کسانی که از بازگشت ورزشکاران روسیه به مسابقات جهانی حمایت می‌کنند و هم در بین مخالفان این ایده تغییر کند.
اکنون می‌توانیم المپیک ۱۹۸۰ مسکو را به یاد آوریم. این بازی‌ها اولین دوره‌ای در تاریخ بود که در یک کشور سوسیالیستی برگزار می‌شد. همه دیدند که ۶۰ کشور از حضور در المپیک اتحاد جماهیر شوروی امتناع ورزیدند. دلیل اصلی نیز ورود نیروهای شوروی به افغانستان بود. شش ماه قبل از بازی‌های المپیک جیمی کارتر، رئیس‌جمهور وقت آمریکا از اتحاد جماهیر شوروی خواست که نیروهای خود را تا ۲۰ فوریه از افغانستان خارج کند، اما آخرین سربازان شوروی تنها در سال ۱۹۸۹ افغانستان را ترک کردند. در این شرایط بود که کشورهای بلوک سرمایه‌داری به ترتیب از شرکت در بازی‌های المپیک امتناع کردند. البته برخی ورزشکاران از کشورهایی که اعلام تحریم کردند به مسکو آمدند، اما آنها زیر پرچم المپیک رقابت کردند. اسپانیایی‌ها، پرتغالی‌ها و نیوزلندی‌ها با نمادهای کمیته بین‌المللی المپیک به رقابت پرداختند. در نتیجه ۵ هزار و ۱۷۹ ورزشکار از ۸۰ کشور در المپیک ۱۹۸۰ شرکت کردند. هیئتی از لیبریا نیز به مسکو رفت و حتی در مراسم افتتاحیه شرکت کرد اما درست در المپیک به تحریم پیوست.
برای کشورهای تحریم کننده المپیک، مسابقات جایگزین در فیلادلفیا و هارتفورد برگزار شد که در آن ورزشکارانی از ۲۹ کشور شرکت کردند. برخی از کشورها به طور همزمان در اتحاد جماهیر شوروی و آمریکا مسابقه می‌دادند. در واقع ورزشکاران خودشان انتخاب کردند که کجا بروند.
در غیاب سایر مدعیان قهرمانی المپیک تیم اتحاد جماهیر شوروی با اطمینان رده‌بندی مدال ها را به دست آورد و ۱۹۵ مدال (۸۰ طلا) کسب کرد. چهار سال بعد شوروی دست به تحریم تلافی‌جویانه زد و در المپیک لس‌‌آنجلس شرکت نکرد.
انتهای پیام/
