سلاح‌های بومی و باستانی استرالیا می‌توانستند ضربه‌های ویرانگر وارد کنند

به گزارش خبرنگار ایلنا، به نقل از لایوساینس، برای اولین بار، فناوری پیشرفته بیومکانیک به محققان این امکان را داد تا به طور علمی میزان مرگبار بودن دو سلاح نمادین بومیان را اندازه گیری کنند.

محققان در این مطالعه طیف وسیعی از سلاح‌های بومی استرالیا را آزمایش کردند که در میان آن‌ها سه اسلحه کوبنده «لنگل جفتی و سپر جداکننده و کوج» وجود داشت که هر دو سلاح برای ضربه زدن به حریف استفاده می‌شد.

این محققان معتقد هستند که افرادی که از این سلاح استفاده می‌کردند به‌خوبی از کشندگی سلاح‌ها آگاه بودند.

هدف از تحقیقات این بود که به طور دقیق مشخص شود، قدرت ضربه‌گیر آن‌ها از کجا می‌آید و دقیقاً چه چیزی طرح‌های باستانی آن‌ها را تا این حد مرگبار کرده است؟ از همین رو، کوج ساخته شده توسط مردمان نیونگار در جنوب غربی قاره استرالیا و لنگه و سپر پشتی را از جنوب شرقی مورد بررسی دانشمندان قرار گرفت. کوج بخشی از چکش، بخشی تبر و بخشی دیگر پوکر است. طراحی آن احتمالاً ده‌ها هزار سال قدمت دارد، اگرچه تعیین دقیق زمان اختراع این شکل ابزار دشوار است.

گفته می‌شود، تا این لحظه قدیمی‌ترین تبر کشف‌شده مربوط به یک مکان باستان‌شناسی در استرالیا است که به ۴۹۰۰۰ تا ۴۴۰۰۰ سال قبل بازمی‌گردد. زیبایی این اسلحه در توانایی آن است که «با چرخش مچ دست به چرخش در می‌آید تا تیغه بتواند در هر جهتی برش دهد.»

همچنین لنگل و سپر پشتی توسط اسلحه سازان متخصص برندن کندی و تروور کربی در شهر وادی وادی ساخته شد. این سلاح‌ از چوب‌های سخت تراشیده شده‌ و به طور سنتی در نبردهای تن به تن و نزدیک مورد استفاده قرار می‌گرفت.

تعیین زمان اختراع این سلاح‌ حتی دشوارتر از کوج است، زیرا هم لنگل و هم سپر جفت آن کاملاً از چوب ساخته شده‌اند. چوب به ندرت در درازمدت سالم باقی می‌ماند.

در حال حاضر، قدیمی‌ترین آثار چوبی باقی مانده در استرالیا شامل ۲۵ ابزار شامل بومرنگ‌ها و چوب‌های حفاری هستند که از Wyrie Swamp در استرالیای جنوبی به دست آمده‌اند. آن‌ها بیش از ۱۰ هزار سال قدمت دارند و تنها به این دلیل حفظ شده‌اند که در یک محیط غرقابی قرار داشته‌اند که آن‌ها را از پوسیدگی محافظت می‌کرد.

انتهای پیام/