به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری پیام امروز ، فاطمه سلیمان میگونی؛ دانشآموخته دکترای دانشگاه صنعتی امیرکبیر و مجری طرح «تعیین شاخص شدت در ارزیابی ریسک فروریزش لرزهای سازهها با درنظر گرفتن پسلرزه» گفت: امروزه تحقیق در مورد اثر پسلرزه بر روی رفتار ساختمانها پس از زلزله اصلی مورد توجه قرار گرفته است.
وی افزود: در روشهای مورد بررسی سعی شد تا احتمال فروریزش سازه تحت پسلرزه تعیین شود اما با وجود تلاشهای زیاد توسط محققان مختلف، روشی که بتوان توسط آن احتمال فروریزش تحت پسلرزه را تعیین کرد، ارائه نشده است.
سلیمان میگونی خاطرنشان کرد: از طرفی دیگر به منظور ارزیابی و طراحی ساختمان تحت پسلرزه به طیف واحد پسلرزه نیاز است؛ با توجه به اینکه برای زلزلهها با بزرگی مختلف و تعداد روزهای بعد از زلزله اصلی چندین طیف وجود دارد، روشی پیشنهاد شد که بتوان از نتیجه تمامی طیفهای موجود استفاده کرده و طیف واحدی را پیشنهاد داد که در طراحی و ارزیابی سازهها مورد استفاده قرار میگیرد.
این محقق خاطرنشان کرد: در این پروژه موفق شدیم تا فرآیندی محاسباتی را ارائه کنیم که توسط آن بتوان احتمال فروریزش سازهها تحت پسلرزه را به صورت یک مقدار عددی تعیین کرد.
به گفته دانش آموخته دانشگاه صنعتی امیرکبیر، با توجه به این که در کشورهای لرزهخیز از جمله ایران این نیاز احساس میشود که پس از زلزله وضعیت سازهها را بررسی کرد تا مشخص شود قابل سکونت هستند یا خیر.
وی با بیان اینکه در این پروژه به فرمولی دست یافتیم که میتوان وضعیت سازهها بعد از زمینلرزه را مورد بررسی قرار داد، گفت: با نتایج این پروژه میتوان خسارتهای جانی را به حداقل رساند و جلوی هدررفت منابع مالی را گرفت.
این محقق اظهار کرد: از جمله ویژگیهای این طرح میتوان به قابل کاربرد بودن آن در بررسی رفتار ساختمانهای واقعی اشاره کرد، چراکه روشهای پیشنهاد شده توسط محققان قبلی چنین امکانی را فراهم نمیکرد.
وی عنوان کرد: تحقیقات زیادی در زمینه تعیین وضعیت سازهها پس از زلزله اصلی انجام شده است ولی هیچ یک از آنها نتوانستند به یک روش نهایی جهت تعیین احتمال فروریزش تحت پسلرزه منجر شوند. براساس مطالعات انجام شده توسط این محقق تاکنون این طرح نمونه خارجی نداشته است.
استاد راهنمای این پروژه پروفسور محسن تهرانیزاده؛ عضو هیئت علمی دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست دانشگاه صنعتی امیرکبیر بوده است.
انتهای پیام/