نوشته های مشابه
پژوهشگران “دانشگاه استنفورد” در بررسی جدیدی، از افزایش خطر حمله قلبی در اثر مصرف ماری‌جوآنا خبر داده‌اند.
به گزارش ایسنا و به نقل از نیو اطلس، بررسی جدیدی که توسط پژوهشگران “دانشگاه استنفورد”(Stanford University) انجام شده است، ارتباط قوی بین افزایش خطر حمله قلبی و مصرف منظم ماری‌جوآنا را نشان می‌دهد. این پژوهش نشان می‌دهد که “تتراهیدروکانابینول”(THC) موجود در ماری‌جوآنا می‌تواند به بروز التهاب در سلول‌های رگ خونی منجر شود و پژوهشگران می‌خواهند که مصرف‌کنندگان از خطرات احتمالی قلبی-عروقی آن آگاه باشند.
پژوهشگران در این پروژه، ابتدا داده‌های مربوط به حدود ۵۰۰ هزار نفر را تجزیه و تحلیل کردند و به بررسی رابطه بین مصرف ماری‌جوآنا و حمله قلبی پرداختند. پس از کنترل سن، جنسیت و وزن بدن، داده‌ها نشان داد افرادی که بیش از یک بار در ماه ماری‌جوآنا مصرف کرده‌اند، در مقایسه با افرادی که مصرف‌کننده نیستند، بسیار بیشتر در معرض حمله قلبی پیش از ۵۰ سالگی قرار دارند.
گام بعدی، بررسی این موضوع بود که ماری‌جوآنا چگونه می‌تواند خطر حمله قلبی را افزایش دهد. پژوهشگران با تمرکز ویژه بر تتراهیدروکانابینول دریافتند که این ماده باعث افزایش التهاب در سلول‌های اندوتلیال انسان میشود که در آزمایشگاه پرورش یافته‌اند. التهاب سلول‌های اندوتلیال که داخل رگ‌های خونی و قلب را می‌پوشانند، یکی از شاخصه‌های کلیدی بیماری قلبی است.
“مارک چندی”(Mark Chandy)، پژوهشگر ارشد این پروژه گفت: ماری‌جوآنا، تأثیر نامطلوب قابل توجهی بر سیستم قلبی-عروقی دارد. از آنجا که ایالت‌های بیشتری مصرف ماری‌جوآنا را قانونی کرده‌اند، انتظار می‌رود که در سال‌های آینده شاهد افزایش حملات قلبی و سکته باشیم. پژوهش‌های ما که روی سلول‌های انسان و موش انجام شده‌اند، به وضوح نشان می‌دهند که قرار گرفتن در معرض تتراهیدروکانابینول چگونه به ایجاد یک آبشار مولکولی آسیب‌رسان در رگ‌های خونی منجر میشود. ماری‌جوآنا یک داروی بی‌خطر نیست.
بخش پایانی این پژوهش، بررسی برای یافتن مولکول‌هایی بود که می‌توانند خواص پیش‌التهابی تتراهیدروکانابینول را متوقف کنند. عملکرد اصلی تتراهیدروکانابینول، اتصال به گیرنده‌های “CB1” است. بنابراین، پژوهشگران از یادگیری ماشینی برای بررسی حجم عظیمی از مولکول‌هایی استفاده کردند که برای اتصال به CB1 و جلوگیری از اثرات تتراهیدروکانابینول شناخته‌شده هستند.
یکی از مولکول‌های برجسته، یک ماده طبیعی به نام “جنیستئین”(Genistein) بود. جنیستئین موجود در سویا از سد خونی مغز عبور نمی‌کند. بنابراین، فرضیه پژوهشگران این بود که این ماده احتمالا می‌تواند اثرات التهابی تتراهیدروکانابینول بر سلول‌های اندوتلیال را مسدود کند. آزمایش‌های بعدی که روی موش‌ها انجام شد، این فرضیه را تأیید کرد و نشان داد که جنیستئین، اختلال عملکرد اندوتلیال را در موش‌های تحت درمان با تتراهیدروکانابینول کاهش می‌دهد؛ بدون این که تأثیر دارو بر سیستم عصبی مرکزی حیوان مختل شود.
چندی ادامه داد: جنیستئین به طور بالقوه، دارویی ایمن‌تر از آنتاگونیست‌های پیشین CB1 است. این ماده در حال حاضر به عنوان یک مکمل غذایی استفاده میشود و ۹۹ درصد آن بیرون از مغز باقی می‌ماند؛ بنابراین احتمالا عوارض جانبی خاصی را ایجاد نمی‌کند.
به گفته پژوهشگران، برای بررسی اثرات جنیستئین بر مصرف‌کنندگان ماری‌جوآنا و خطرات قلبی-عروقی آن، یک آزمایش بالینی کامل‌تر مورد نیاز است. همچنین، پژوهشگران نشان دادند که “کانابیدیول”(CBD) که یکی دیگر از کانابینوئیدهای کلیدی در ماری‌جوآنا است نیز می‌تواند اثرات ضد التهابی داشته باشد و با اثر قلبی-عروقی تتراهیدروکانابینول مقابله کند.
پژوهش‌های پیشین که به بررسی اثرات منفی روانی ماری‌جوآنا پرداخته‌اند، نشان می‌دهند که افزایش حجم تتراهیدروکانابینول در گونه‌های جدید شاهدانه می‌تواند میزان بالاتری از مشکلات نامطلوب را در سلامت روان ایجاد کند. از سوی دیگر، کانابیدیول یک عامل ضد روان‌پریشی شناخته شده؛ بنابراین ممکن است تعادل سطوح این دو کانابینوئید در گونه‌های پزشکی ماری‌جوانا ضروری باشد.
“جوزف وو”(Joesph Wu)، از پژوهشگران این پروژه گفت: مهم است که مصرف‌کنندگان ماری‌جوآنا چه به صورت پزشکی و چه به صورت تفریحی، از اثرات نامطلوب قلبی-عروقی آن آگاه باشند. توسعه راه‌هایی برای کاهش این اثرات نامطلوب، بسیار مهم خواهد بود.
وی افزود: این تصور عمومی در حال افزایش است که ماری‌جوآنا می‌تواند بی‌ضرر یا حتی مفید باشد. اگرچه ماری‌جوآنا مصارف دارویی مهمی دارد اما مصرف‌کنندگان تفریحی آن باید به دقت در مورد استفاده بیش از اندازه فکر کنند.
این پژوهش، در مجله “Cell” به چاپ رسید.
انتهای پیام
