نیاز به دندان های جایگزین بیشتر از آن چیزی است که فکر می کنید. افراد به دلایل زیادی از جمله پوسیدگی دندان، آسیب، عفونت و غیره دندان های طبیعی خود را از دست می دهند. این بسیار طبیعی است که بیماران در هنگام از دست دادن دندان یا نیاز به برداشتن دندان نسبت به لبخند خود احساس ناامنی کنند، اما خوشبختانه راه حل های زیادی وجود دارد.
در حالی که گزینه های زیادی برای جایگزینی وجود دارد، ایمپلنت های دندانی یکی از موثرترین راه ها برای جایگزینی دندان از دست رفته برای بازگرداندن لبخند هستند. بزرگترین مزیت این روش این است که ایمپلنت هیچ تفاوتی با سایر دندان های طبیعی ندارد و برای سال های آینده از سلامت دهان و دندان بیمار حمایت می کند. به خواندن ادامه دهید تا در مورد انواع مختلف ایمپلنت دندان و مواد ایمپلنت دندانی بیاموزید تا بفهمید کدام نوع ایمپلنت برای نیازهای شما بهترین است.
فهرست مقاله
کاندیدای ایده آل برای ایمپلنت دندان
برای افرادی که به دلیل آسیب یا بیماری های پریودنتال دندان های خود را از دست داده اند، روش های ایمپلنت دندان جایگزین خوبی است. کاندیدای مناسب باید:
• از سلامت عمومی دهان و دندان برخوردار باشند
• تراکم استخوان کافی در فک برای لنگر انداختن ایمپلنت داشته باشید
• عاری از بیماری پریودنتال باشد
• بافت لثه سالمی داشته باشید
انواع مختلف ایمپلنت دندان چیست؟
دو نوع اصلی ایمپلنت دندان و دو نوع عمل اصلی به ترتیب آندوستال و ساب پریوستال و تک مرحله ای و دو مرحله ای وجود دارد. همه گزینه ها فوق العاده طبیعی به نظر می رسند اما به دلایل مختلف استفاده می شوند. دندانپزشک شما می تواند شما را در تصمیم گیری صحیح ایمپلنت برای نیازهای دهانی خود راهنمایی کند، اما دانستن تفاوت مهم است.
اندوستال
ایمپلنت اندوستئال رایجتر از دو نوع ایمپلنت است و بیشتر دندانپزشکان ترجیح میدهند از آن استفاده کنند. این نوع ایمپلنت به استخوان فک متصل می شود تا به عنوان یک ریشه واقعی دندان عمل کند و به شکل یک پیچ کوچک است. دندانپزشکان ترجیح می دهند از این روش استفاده کنند زیرا زمانی که دندانی در ساختار دهان از بین رفته باشد می تواند باعث تحلیل استخوان و جابجایی دندان های مجاور شود. ایمپلنتهای اندوستئال که به ریشه خالی دندان متصل میشوند به حفظ ساختار صورت و استخوان فک کمک میکنند.
ساب پریوستئال
ایمپلنت های ساب پریوستئال شبیه ایمپلنت های اندوستئال هستند، اما به جای اینکه به استخوان فک متصل شوند، در زیر بافت لثه یا بالای استخوان فک قرار می گیرند. این گزینه ایمپلنت معمولاً برای بیمارانی استفاده می شود که استخوان فک به اندازه کافی قوی یا سالم برای پشتیبانی از ایمپلنت ندارند.
اغلب اوقات، دندانپزشکان به بیماران خود پیشنهاد می کنند که برای بازسازی و تقویت استخوان فک خود عمل بزرگ کردن استخوان انجام دهند تا بتوانند اندوستال دریافت کنند. با این حال، اگر بیمار خواهان تقویت استخوان نباشد، می تواند نتایج بسیار مشابهی را با ایمپلنت ساب پریوستال به دست آورد.
تک مرحله
ایمپلنت دندان تک مرحله ای تنها به یک نوبت جراحی نیاز دارد. در طول این روش، دندانپزشک شما ایمپلنت طولانی تری را در فک و لثه قرار می دهد تا قسمت بالایی ایمپلنت نمایان شود. پس از بهبودی ناحیه، قسمت های اتصال و تاج ایمپلنت دقیقاً به قسمت در معرض ایمپلنت متصل می شود.
روش تک مرحله ای اغلب برای بیمارانی که مشکلات استخوانی دارند یا افرادی که نیازهای خاصی دارند استفاده می شود. این به این دلیل است که فرآیند تک مرحلهای معمولاً پس از انجام جراحی اولیه سریعتر است و بیمار راحتتر با دندانهای جدید خود سازگار میشود.
دو مرحله ای
روش کاشت دندان دو مرحله ای بسیار بیشتر از یک مرحله تک مرحله ای طول می کشد زیرا به حداقل دو عمل جراحی با زمان بهبودی در بین آن نیاز دارد. در مرحله اول این فرآیند، دندانپزشک شما با جراحی، پایه ایمپلنت دندان را در استخوان فک قرار می دهد و سپس آن را بخیه می زند تا بهبود یابد. پس از بهبودی دهان پس از چند ماه، یک جراحی جزئی دیگر، پایه ایمپلنت را برای اتصال قطعه اتصال و تاج ایمپلنت نمایان می کند.
اگرچه این نوع فرآیند تهاجمی تر و پیچیده تر است، اما مزایای طولانی مدتی را به همراه دارد. در فاصله زمانی بین جراحی اول و دوم، پایه ایمپلنت به استخوان فک جوش میخورد و پایهای به اندازه یک ریشه دندان واقعی ایجاد میکند.
مواد کاشت دندان
برای سالهای متمادی، ایمپلنتهای تیتانیوم تنها مادهای بودند که در دندانپزشکی ایمپلنت استفاده میشد، اما با پیشرفت تکنولوژی، گزینههای ما نیز ادامه مییابد. دو ماده اصلی مورد استفاده برای ایمپلنت دندان تیتانیوم و زیرکونیا هستند. تحقیقات و آزمایش های گسترده ای برای توسعه مواد جدید ایمپلنت از جمله خواص شیمیایی و فیزیکی انجام می شود. این مواد دندانی باید در مقابل شکستگی و خوردگی مقاوم باشند و در عین حال دارای ریزساختار و ترکیب مناسب باشند.
ایمپلنت دندان تیتانیومی
تا به امروز، ایمپلنت های دندانی تیتانیوم رایج ترین ماده مورد استفاده هستند. یکی از مزایای اصلی استفاده از ایمپلنت های جنس تیتانیوم این است که استخوان فک را مختل نمی کند. هنگامی که ایمپلنت تیتانیوم قرار می گیرد، استخوان همچنان می تواند در کنار ایمپلنت رشد کند، همانطور که یک دندان طبیعی است که به ایمپلنت اجازه می دهد مدت بیشتری دوام بیاورد.
ایمپلنت های تیتانیومی نیز مقرون به صرفه ترین و همه کاره ترین گزینه هستند. امروزه اکثر ایمپلنت های تیتانیوم از تیتانیوم خالص ساخته نمی شوند در واقع آلیاژهای تیتانیوم هستند. این باعث می شود ایمپلنت ها برای کسانی که به تیتانیوم حساسیت دارند قوی تر و ایمن تر باشند. تیتانیوم یک ماده زیست سازگار است که به این معنی است که شباهت زیادی به بدن انسان دارد و باعث می شود ایمپلنت با استخوان راحت تر عمل کند.
بیشتر بخوانید : https://drsojodi.com/Dental-implants-cost
ایمپلنت های دندانی زیرکونیا
برخلاف تیتانیوم که ظاهرا همیشه وجود داشته است، ایمپلنت های زیرکونیا جدیدترین ماده ای هستند که به صنعت ایمپلنت دندان وارد شده اند. بسیاری از بیماران نگران آلرژی به فلز و قرار دادن فلز در بدن خود هستند که ایمپلنت زیرکونیا را به گزینه ای عالی و بدون فلز تبدیل می کند. از زیرکونیا برای ساخت پل و تاج نیز استفاده می شود و جنس آن بسیار سخت و محکم است. این ماده همچنین با استخوان بسیار شبیه به تیتانیوم ترکیب می شود.
یکی از برجستهترین ایرادات ایمپلنتهای زیرکونیا این است که تا زمانی که ایمپلنتهای تیتانیوم وجود داشتهاند، وجود نداشتهاند، بنابراین این ماده سطح آزمایش مشابهی نداشته است. با این حال، ایمپلنت های دندانی زیرکونیا دو مزیت بزرگ نسبت به ایمپلنت های تیتانیوم دارند:
هیچ رنگ فلزی تیره ای در لثه دیده نمی شود
در حالی که زیرکونیا می تواند راحت تر از تیتانیوم شکسته شود، کمتر مستعد خوردگی هستند
مشکلات احتمالی در طول روش های ایمپلنت دندان
میزان موفقیت ایمپلنت ها بسیار چشمگیر است. با این حال، گاهی اوقات بیماران دچار عوارضی می شوند که بیشتر آنها جزئی هستند و به راحتی توسط دندانپزشکان مدیریت می شوند. برخی از مسائلی که افراد تجربه می کنند عبارتند از:
• ایمپلنت ها در طول فرآیند بهبودی شل می شوند. هنگامی که این اتفاق می افتد، دندانپزشک ممکن است ایمپلنت را خارج کند تا استخوان بتواند ناحیه را پر کند و پس از استحکام مجدد استخوان، آن را جایگزین کند.
• پری ایمپلنتیت. این یک بیماری است که باعث از بین رفتن استخوان حمایت کننده ایمپلنت می شود. در چنین شرایطی، دندانپزشک ایمپلنت را برداشته و ممکن است پیوند را توصیه کند.
• ایمپلنت ها ممکن است شکسته یا فرسوده شوند. در چنین مواردی، دندانپزشک بزرگی مشکل را بررسی کرده و جایگزین مناسب را توصیه می کند.
• اگر ایمپلنت خیلی نزدیک به عصب قرار گیرد، ممکن است آسیب عصب و بافت رخ دهد و باعث درد مزمن و بی حسی در ناحیه دهان شود.
• دفع جسم خارجی. بدن بیمار ممکن است ایمپلنت را به طور کلی پس بزند.
• واکنش های آلرژیک. برخی از بیماران ممکن است به مواد موجود در ایمپلنت حساسیت داشته باشند. بنابراین، انجام آزمایش MELISA قبل از انجام عمل عاقلانه است.
مراحل انجام ایمپلنت دندان
ارزیابی اولیه این کار توسط جراح برای تعیین وضعیت استخوان فک انجام می شود. ممکن است شامل اشعه ایکس و برداشتن قالب باشد.
کشیدن دندان. این شامل برداشتن دندان باقی مانده قبل از شروع عمل است. می توان آن را به طور همزمان در طول فرآیند انجام داد.
پیوند سوکت. برای حفظ استخوان، پیوند در محل استخراج انجام می شود.
قرار دادن ایمپلنت. بیمار تحت بیهوشی قرار می گیرد و پس از آن ایمپلنت در استخوان فک قرار می گیرد.
قرار دادن تکیه گاه. اباتمنت قطعه ای است که ایمپلنت را به تاج متصل می کند که معمولاً در بالای ایمپلنت قرار می گیرد.
تثبیت تاج دائمی. پس از بهبودی لثه، دندانپزشک یک دندان مصنوعی یا تاج تهیه می کند و آن را مستقیماً به ایمپلنت می چسباند.
جدول زمانی
جدول زمانی ایمپلنت دندان می تواند گیج کننده باشد. با این حال، زمان صرف شده به وضعیت فعلی دندانها و پیچیدگیهای عمل شما بستگی دارد. برخی از عوامل تعیین کننده جدول زمانی عبارتند از: سلامت عمومی دندان ها و لثه شما، تعداد دندان های جایگزین شده، موقعیت دندان در حال تعویض، آیا کشیدن دندان وجود دارد یا خیر، و پیوند استخوان فک. یک روش ساده ایمپلنت می تواند چند ساعت طول بکشد، در حالی که روش های پیچیده بیش از دو سال طول می کشد. در شرایط ایده آل سلامت دهان، ایمپلنت دندان باید حدود ۹ ماه طول بکشد.
قبل از عمل باید موارد زیر انجام شود:
• معاینه دقیق دندانپزشکی
• تهیه طرحی برای جراحی
• افشای شرایط پزشکی و داروها
• بحث در مورد نحوه تسکین درد
• برنامه ریزی جراحی
در طول جراحی، بیهوشی استفاده شده توسط دندانپزشک ممکن است برای مدتی باعث ایجاد احساس بی حسی در شما شود. برش هایی که برای قرار دادن ایمپلنت در فک در لثه ایجاد می شود ممکن است باعث کبودی، تورم، خونریزی جزئی و درد شود. دندانپزشک ممکن است دارو تجویز کند.
پس از عمل، لثه ها بسته می شوند تا ایمپلنت را بپوشانند. بعد از چند ماه برای مرحله دوم این روش برنامه ریزی می شود. پس از بهبودی لثه، یک دندان مصنوعی روی ایمپلنت گذاشته می شود.
قبل از انجام عمل ایمپلنت دندان باید موارد زیر رعایت شود.
• مصرف الکل و دخانیات را حداقل دو هفته قبل از جراحی قطع کنید زیرا می توانند عوارض بعد از جراحی ایجاد کنند و روند بهبودی را مهار کنند.
• داروهایی را که مصرف می کنید برای کمک به پزشک خود در انجام اقدامات احتیاطی برای کاهش خطر عوارض فاش کنید.
• بهداشت دهان و دندان را برای کاهش باکتری هایی که ممکن است بعد از جراحی باعث عفونت لثه شوند، رعایت کنید.
• برای سفر به بیمارستان و برگشتن خود برنامه ریزی کنید زیرا ممکن است رانندگی پس از عمل برای شما ناامن باشد.
• با دریافت اقلامی که ممکن است در آن دوره نیاز داشته باشید، برای دوره نقاهت آماده شوید.
پست پیشنهادات مراقبتی
• ناراحتی های ناشی از این روش را می توان با استفاده از مسکن های بدون نسخه کنترل کرد.
• می توان یخ را به طور متناوب در طول ۲۴ ساعت اولیه روی ناحیه قرار داد تا تورم به حداقل برسد.
• آنتی بیوتیک هایی که برای جلوگیری از عفونت تجویز می شوند باید به طور کامل مصرف شوند.
• برای جلوگیری از ایجاد مزاحمت در ناحیه جراحی، از غذاهای نرم استفاده کنید.
• برای چند روز از نوشیدنی های گرم و غذاهای تند خودداری کنید.
• تا زمان بهبودی کامل، مواد سفت را در ناحیه ایمپلنت گاز نگیرید.
• هنگام تمیز کردن دندان های خود احتیاط کنید تا از ایجاد اختلال در روند بهبودی جلوگیری کنید. به جای مسواک، از محلول های پاک کننده مناسب Q-tip و مناسب استفاده کنید.
• تا مدتی پس از جراحی از فعالیت های سنگین دوری کنید.
• حداقل تا دو هفته پس از جراحی از کشیدن سیگار خودداری کنید.
• می توان از محافظ بایت برای جلوگیری از ضربه در محل ایمپلنت استفاده کرد.
• به طور منظم برای معاینه و پیگیری به دندانپزشک خود مراجعه کنید.
اگر به ایمپلنت دندان در غرب تهران یا شهرک غرب نیاز دارید با مطب دکتر سجودی تماس بگیرید. ۸۸۰۸۲۹۴۱-۰۲۱
منبع : https://fortsondentistry.com/blog/dental-implants-guide/