اجرام مرموز در فضا که از وجود حیات فرازمینی حکایت دارند-پیام امروز

دانشمندان با اتخاذ روش‌های نوآورانه به دنبال یافتن حیات در خارج از زمین هستند. یک تیم علمی می‌گوید که ممکن است شواهدی از این موضوع را در قالب پوسته‌های دایسون کشف کرده باشد.

“پوسته دایسون” به عنوان یک ساختار فرضی عظیم شناخته می‌شود که به طور کامل ستاره را احاطه کرده و درصد زیادی از انرژی آزاد شده آن را جذب می‌کند، و آن راهی است که از طریق آن بیگانگان پیشرفته می‌توانند مقادیر زیادی انرژی دریافت کنند.

اگر چنین اجسامی وجود داشته باشند، باید درخشش مادون قرمز قابل تشخیصی را ساطع کنند که به عنوان امضای فنی نیز شناخته می‌شود.

در همکاری موسوم به پروژه هفائستوس، تیم‌هایی از ستاره‌شناسان از دانشگاه اوپسالا در سوئد و مدرسه بین‌المللی مطالعات پیشرفته در ایتالیا، داده‌هایی را از ماهواره گایا آژانس فضایی اروپا، ۲ MASS Sky Survey و ماهواره WISE ناسا جمع‌آوری کردند.

ستاره شناسان ۵ میلیون ستاره را که تا ۶۵۰۰ سال نوری از ما فاصله داشتند، بررسی کردند. آنها نشانه‌های مشابهی از گرمای مادون قرمز بیش از حد را یافتند که با فرآیند‌های طبیعی شناخته شده تابش قابل توضیح نیست.

پس از بررسی داده‌های عظیم، تیم بین المللی از دانشمندان توانستند هفت پوسته غول پیکر دایسون پنهان را شناسایی کنند. این اشیاء غول پیکر به عنوان یک دستاورد مهندسی مجازی توصیف می‌شوند که تنها تمدنی بسیار پیشرفته‌تر از تمدن ما قادر به ساخت آن است.

این فرض توسط فیزیکدان و ستاره شناس Freeman J. Dyson در سال ۱۹۶۰ پیشنهاد شد، که این اجرام را به عنوان ساختاری به اندازه منظومه شمسی متشکل از “انبوهی از اجرام” که می‌توانند در مدار‌های مستقل به دور ستاره‌ای مانند خورشید حرکت کنند، در نظر گرفت.

ایده این است که بیگانگانی که این میدان چند وجهی را کنترل می‌کنند، از آن برای مهار انرژی ستاره برای برآورده کردن نیاز‌های انرژی مارپیچی افراد پیشرفته خود در فناوری استفاده کنند.

اکنون، گروه بین‌المللی دانشمندان می‌گویند که چگونه می‌توانند نشانه‌های فنی را از میدان بالقوه Dyson شناسایی کنند و تلاش خود را پروژه Hephaistos نامگذاری کرده‌اند.

یافته‌های مدرسه بین‌المللی مطالعات پیشرفته در ایتالیا، ۵۳ نامزد را در میان ستارگان پرجرم‌تر، از جمله برخی ستاره‌های خورشید مانند در فاصله‌هایی تا ۶۵۰۰ سال نوری از زمین، یافت.

سپس لیست ستاره‌های نامزد شده را در معرض فیلتر بیشتر قرار دادند. در اینجا، دکتر ماتیاس سوازو از دانشگاه اوپسالا و تیمش سیگنال‌های عجیبی را از هفت کوتوله قرمز نوع M در فاصله ۹۰۰ سال نوری از زمین شناسایی کردند که حدود ۶۰ برابر درخشان‌تر از آنچه انتظار می‌رفت در مادون قرمز ظاهر شدند.

تا ۱۶ درصد از هر ستاره باید برای محاسبه سیگنال‌ها پوشش داده شود. اگر آنها موجودات فضایی باشند، احتمالاً سیگنال‌ها چیزی به نام دسته دایسون هستند که به عنوان گروهی از ماهواره‌های بزرگ به شمار می‌روند که برای جمع‌آوری انرژی به دور یک ستاره می‌چرخند.

دانشمندان به این نتیجه رسیدند که این هفت کوتوله ظاهری نوع M، افزایش فروسرخ ماهیت نامشخصی مطابق با مدل‌های پوسته‌های دایسون را نشان می‌دهند.

دانشمندان خاطرنشان کردند که دنبال کردن طیف‌سنجی نوری به درک بهتر این هفت منبع کمک می‌کند. آنها تاکید کردند که تحلیل‌های تکمیلی برای آشکار شدن ماهیت واقعی این منابع ضروری است.

منبع: روسیا الیوم