جوانگرایی استراتژی ثابت و برنامه ریزی شده در تیم ملی نیست-پیام امروز

رضا پرکاس سرمربی سابق تیم فوتبال صنعت نفت آبادان  در گفتگو با خبرنگار ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان درباره بازی تیم ملی ایران برابر تیم ازبکستان در چارچوب مسابقات انتخابی جام جهانی ۲۰۲۶ اظهار کرد: بازی دلچسب و چشم نواز نبود و در این بازی  پرسینگ، سرعت بالا و موقعیت‌های زیاد و هیجانی نداشت. یکی، ۲ موقعیت ایران داشت که در بازی تیم ملی در طول ۹۰ دقیقه این تعداد موقعیت طبیعی است. ازبک‌ها هم یکی، ۲ موقعیت داشتند. هر ۲ تیم محتاط بازی می‌کردند و بیشتر ازبک‌ها عقب نشسته بودند، چون می‌دانستند که  از فضا‌های پشتشان و روی توپ‌های بلندی که  برای طارمی و آزمون فرستاده می‌شود،  نمی‌خواستند موقعیتی به ایران بدهند.  

او افزود: تیم ملی ایران فقط همین سیستم را داشت که تیم ازبکستان به بالا بیاید و آنها با توپ‌های بلند بتوانند طارمی و آزمون را صاحب موقعیت کنند. به هر حال بعضا چند توپ بی هدف می‌فرستادند که این درست و زیبا برای یک تیم ملی نیست که در یک نیمه ۵، ۶ پاس بی هدف بدهد و به مهاجم نرسد و به مدافعان و دروازه بان حریف برسد. این نشان می‌داد که ما بازیسازی را از انتهای زمین نمی‌توانیم انجام بدهیم. بازیسازی به این نیست که سریع به حمله ختم شود بازیسازی این است که شما بتوانید شیرازه و پرسینگ حریف را بشکنید و بتوانید خودتان را به حریف تحمیل کنید و توپ را  در زمین حریف به گردش در بیاورید و بعد  موقعیت خوبی خلق کنید که حریف را به دردسر بیاندازد.  

پرکاس گفت: تیم ازبکستان هم با تک مهاجم بازی می‌کرد و آنها هم به پاس کاری‌های کوتاه روی آورده بودند و می‌خواستند جلوی حملات مستقیم ایران را بگیرند. بازیکنان  ما در نیمه خودی که پاس‌های عرضی می‌دادند از لحاظ تاکنیکی هیچ گونه نمره مثبتی نمی‌گیرند و چندین بار شد که ملی پوشان از زمین حریف پاس به عقب به بیرانوند دادند که این می‌تواند نقطه منفی برای یک تیم ملی باشد چرا که برگشت توپ ۴۰، ۵۰ متر به عقب درست نیست. البته دروازه بان ما در ۱۸ قدم محوطه جریمه ما ایستاده بود و ۲۰، ۳۰ متر جلوتر از دروازه نبود. پاس‌های اشتباه زیادی داشتیم. بازی فیزیکی بود و خطا‌های زیادی بازیکنان هر ۲ تیم مرتکب شدند. هر ۲ تیم  در موقعیت آفساید زیادی قرار داشتند و در حملات کم تعداد بودند. بازیکنان فنی و تاکنیکی ایران وقتی به محوطه جریمه حریف می‌رسیدند معطل می‌کردند تا بازیکنان خودی برسند، اما ازبک‌ها هم زیاد بودند. ما هیچ وقت با سرعت دادن به بازی، پرتعداد در حملات نبودیم تا بگوییم با نفرات زیادی حمله کردیم، چون آنها نیز با نفرات زیادی دفاع می‌کردند.

او افزود: روندگی ایران در سمت راست بیشتر بود، اما این روندگی هیچ وقت به ارسال‌های خطرناک و هدفمند تبدیل نشد. در مجموع هر ۲ تیم می‌خواستند بازی را نبازند و مساوی برای هر ۲ تیم رضایت بخش بود تا ایران به عنوان صدرنشین به دور بعد برود و ازبکستان هم همین هدف را داشت. تعویض‌های ازبکستان در جهت این بود که بدن‌های بازیکنان خود را حفظ کند و قدرت دوندگی، پرسینگ و درگیری‌های فیزیکی  را در سطح بالایی نگه دارد. تعویض‌های تیم ملی کشورمان هم مثمر ثمر نبود که تغییرات اساسی در حمله،  حفظ توپ و ساختار دفاعی تیم ملی ایجاد کند. یک مقدار تعویض‌ها دیر بود. با توجه به اینکه ما ۵ تعویض داشتیم می‌توانستیم از دقیقه ۷۰ دست به تعویض بزنیم و بازیکنان زیادی را تغییر بدهیم.

پرکاس تصریح کرد: به نظرم در این بازی می‌شد از لیموچی هم استفاده کرد به هر جهت بازیکنی بود که در لیگ برتر خوب درخشیده بود و می‌توانستیم از او به جای جلالی استفاده کنیم، چون جلالی وقتی به بازی آمد به عنوان دفاع راست بازی نکرد و به عنوان وینگر بازی کرد. همان پستی که لیموچی بوده است و نشان می‌دهد که کادر فنی برنامه ریزی دقیقی برای هر زمان بازی نداشته است. در مجموع می‌توان گفت بازی قشنگی  نبود. مهم نبود که گلی رد و بدل نشد، مهم این بود که نحوه بازی دلچسب نبود. به هر جهت شاید این موضوع  دلیلی باشد که هوادار دست به پرخاشگری بزند، اما هر چند که هوادار نباید هیچ موقع توهین کند، اما آنها  توقع داشتند که در بازی آخر در خانه، ملی پوشان بتوانند قوی‌تر بازی کنند. در مجموع تیم ایران راهکار‌های متنوع و تاکنیک‌های روز مدرن که به گل ختم شود را در دستور کار قرار نداده بود. اگر حمله و خطری در محوطه جریمه حریف ایجاد می‌شد به خاطر خلاقیت بازیکنان هجومی تیم ملی بود، چون خط تهاجمی ایران شامل هافبک‌ها و مهاجمان ایران در حال حاضر یکی از بهترین‌های آسیا هستند.

کارشناس فوتبال درباره اینکه در بازی قبلی تیم ملی فوتبال  از چند بازیکن جوان استفاده شد، اما در بازی با ازبکستان  همان ترکیب قبلی وارد زمین مسابقه شد، گفت: درباره با بازیکنان جوان باید این مسئله را تفکیک کنیم. ما به بازیکن جوان از لحاظ سنی جوان می‌گوییم یا بازیکنی که اولین بازی ملی اش را انجام می‌دهد جوان خطاب می‌کنیم. فقط در بازی با هنگ کنگ ۲ بازیکن ۲۲ ساله بازی دادیم و تیم هنگ کنگ هم قوی نبوده است. به نظرم این بازی بهترین زمان برای کادر فنی بود که بخواهد دست به تغییرات بزند. حالا با توجه به اینکه بازی با ازبکستان از لحاظ امتیازی  تاثیر گذار بود و سرگروه بودن را  نباید از دست می‌دادیم و یا اینکه نوار شکست نخوردن بازی‌های ملی هر چند که ما در جام ملت‌های آسیا شکست خوردیم باید حفظ می‌شد،   اگر این موارد را کادر فنی مدنظر قرار نمی‌داد در آن صورت می‌توانستیم از جوانان بهره ببریم.

او افزود: بعضا می‌بینیم که برخی از بازیکنان بازی‌های ملی شان به تعداد انگشت‌های دست هم نمی‌رسد، اما آنها ۲۶، ۲۷ سال سن دارند و این‌ها را نمی‌توانیم بازیکن جوان در نظر بگیریم. در مجموع برای کادر فنی نباختن در این بازی بسیار مهم بوده است و این یک مقدار با فلسفه‌ای که ما باید تیم را جوان کنیم و پروسه یکی، ۲ ساله تا جام جهانی ۲۰۲۶ و استفاده از  ۴، ۵ بازیکن جوان که بتوانند تعویض‌های خوبی باشند در این ۲ بازی ندیدیم. همچنین این موضوع نشان می‌دهد که جوانگرایی یک استراتژی ثابت و برنامه ریزی شده‌ای نیست. ازبکستان تیم درجه اول آسیا نیست و بازی در خانه مان برگزار شده است و این بازی تاثیری در سقوط و صعود نداشته است و با یک مساوی ما سرگروه بودیم این موضوع نشان می‌دهد که کادر فنی نباختن بیشتر برایش مهم بوده است و آینده نگری و پیشرفت در فوتبال برایش اهمیتی نداشته است. از این موضوع باید این طوری استنباط کنیم.

پرکاس خاطر نشان کرد: با توجه به اینکه ما به دور دوم صعود کردیم و قطعا بازی‌ها در این مرحله سخت‌تر  از مرحله اول خواهد بود. باید ببینیم که قبل از شروع بازی‌ها در دیدار‌های دوستانه به بازیکنان جوان از لحاظ سنی  که در تیم ملی جوانان و یا بعضا در تیم امید بودند استفاده می‌شود یا نه! اگر این اتفاق افتاد نشان می‌دهد  که کادر فنی یک برنامه منظم و هدفداری دارد، چون اگر ما در بازی‌های دوستانه قبل از مرحله بعد از جوانان استفاده نکنیم به نظرم بعید است که بخواهیم در بازی‌های مرحله دوم از جوانان بهره ببریم.   کادرفنی  در این ۲ بازی نشان داد که نباختن و نتیجه برایش بیشتر اهمیت داشته تا برنامه ریزی دراز مدتی در نظر بگیرد. تیم عربستان با ترکیب دومش روبروی تیم اردن حاضر شد و بازی هم باخت و حتی جایگاه خود را از سید دوم به سید سوم به خطر انداخت، اما شاید آنها برنامه ریزی بلند مدتی برای بازی‌های آسیایی که ۲ سال بعد در این کشور برگزار می‌شود، دارند. یا می‌خواهند برای میزبانی جام جهانی ۲ دوره بعد برنامه ریزی کنند تا قدرتی باشند مثل دوره‌ای که جام جهانی در کره جنوبی و ژاپن برگزار شد و عربستانی‌ها توقع دارند تیمشان به یک هشتم نهایی و یا یک چهارم نهایی جام جهانی برسد.    

او درباره اینکه عملکرد مهاجمان را در این بازی چطور ارزیابی می‌کند که در گلزنی ناموفق بودند، بیان کرد: بیشتر موقعیت‌هایی که مهاجمان ما به دست آوردند روی ارسال‌های بلند و قدرت فنی خود بازیکن بود. پاس‌های بلند از قلب دفاع نمی‌توانیم بگوییم پایه ریزی حمله مدرن است به خاطر اینکه تیم حریف جاگیری کرده است و بعضا یکی، ۲ موقعیت هم آفساید شد. گاهی هم اشتباه مدافع حریف و یا اینکه قدرت و تاکنیک بالای مهاجمان ما باعث شد چند موقعیت گلزنی ایران به دست آورد. ما نتوانستیم از طریق تاکنیک‌های استاندارد از جناحین و کار‌های ترکیبی موقعیت ایجاد کنیم و فقط یک صحنه پاس ترابی به طارمی بود که آن هم با ارسال بلند حمله تدارک دیده شد. از طرف دیگر ما می‌بینیم که بازیسازی نداشتیم و خط هافبک ما فعال نبود و هر وقت توپی به زمین حریف می‌آمد با کمترین پاس می‌خواستیم حمله کنیم. این موضوع در فوتبال روز دنیا نمی‌توانیم بگوییم که حملات سنگین و مثمرثمر خواهد بود. شما وقتی بتوانید در زمین حریف بیش از ۵، ۶ پاس عرضی بدهید و حملات دامنه داری داشته باشید آن موقع می‌توانید بگویید که مهاجمام ما فرصت زیادی داشتند. بعد بسنجیم که مهاجمان در این دیدار در امر گلزنی قوی بودند یا نه! ما موقعیت‌هایی که برای مهاجمانمان درست می‌کردیم موقعیت‌هایی نبود که از یک فرایند تاکنیکی خط هافبک و یا کار تیمی و پاس‌ها متوالی باشد؛ بنابراین حملات به صورت پیشامد بود و یا به وسیله خود بازیکن موقعیتی  خلق می‌شد. ما علی رغم اینکه تعویض کردیم و مهاجم وارد زمین مسابقه کردیم، اما به نظرم تاکنیکی که اعمال شد به آن تعویض‌ها نمی‌خورد. بازیکنان تعویضی در آن زمان کم نتوانستند اثر خاصی داشته باشند. به نظرم می‌توانستیم تعویض‌ها را زودتر انجام بدهیم و یا اینکه اگر قرار بود مهاجم سرزن به زمین بیاوریم باید ارسال‌ها از جناحین بیشتر و با کیفیت بهتر انجام می‌شد.

پرکاس درباره عملکرد ماشاریپوف و اورونوف بازیکنان سرخابی ازبکستان در این بازی گفت: به نظرم عملکرد این ۲ بازیکن در بازی‌های باشگاهی به مراتب قوی‌تر و مثمر ثمر‌تر از بازی  در تیم ملی شان بود. ماشاریپوف در کار‌های ترکیبی خیلی کوچک که در منطقه ۵ در ۵ پاس‌های کوتاه می‌داد و آنها می‌خواستند که توپ را صاحب باشند. بعضا می‌دیدیم که به حمله و تدارک حمله ختم نمی‌شد و یکی، ۲ بار که او می‌خواست بازی را عوض کند یا در وسط راه توپ قطع می‌شد و یا به مقصد نمی‌رسد. به نظرم با آن توقعی که از ماشاریپوف به عنوان بازیساز و پلی میکر می‌رفت آن طور نشان نداد و تعویض شد. اورونوف هم به جز حرکتی که می‌توانست منجر به گل شود و حتی خطایی که پشت محوطه جریمه ایران گرفت علی رغم اینکه می‌توانست آن ضربه را بزند، چون در زدن این ضربات  تخصص دارد، اما مربی ترجیح داد تعویض شود. به نظرم بیشتر این ۲ بازیکن خواستند خودشان را  به هواداران سرخابی عرضه کنند. حتی سرمربی شان گفته بود که امیدوارم اورونوف برای تیم ملی بازی کند نه برای خودش.

سرمربی سابق تیم فوتبال صنعت نفت آبادان درباره عملکرد خط دفاعی تیم ملی فوتبال در بازی با ازبکستان بیان کرد: فشار زیادی به خط دفاع ما نیامد به غیر از یکی، ۲ بار که در  تن به تن‌ها نتوانستیم موفق شویم. در مجموع خط دفاع ایران روز سختی نداشت، چون ازبکستان با تک مهاجم بازی می‌کرد و مهاجماشان زیاد نمی‌خواست درگیر شود و آنها نیز مثل ایران به توپ‌های بلند روی آوردند. پاس‌های بلند همیشه برای دفاع راحت‌تر از مهاجم است. مسئله دیگر این است که ۲ هافبک دفاعی ما به خصوص سامان قدوس خیلی به خط دفاعی ما نزدیک کار می‌کرد و این باعث شده بود فشار کمتری روی خط دفاعی تیم ملی باشد. به طور کلی خط دفاعی ما خط بازیساز نبود و این می‌تواند مشکل در فوتبال روز دنیا باشد. با توجه به اینکه گلی دریافت نکردیم و حداقل موقعیت‌ها را به تیم حریف دادیم و آن هم  مهاجمان حریف با کار‌های انفرادی موقعیت خلق کردند می‌توانیم بگوییم که خط دفاعی ما نسبت به روز‌های قبل روز بهتری را داشت. برای بازی‌های بزرگ که بگوییم خط دفاع ما هماهنگی دارد این را هنوز ندیدیم.   در بازی با ازبکستان  یک تغییر کوچک نسبت به بازی با هنگ کنگ داشتیم و ۲ دفاع ما تغییر کرده بودند، اما می‌توانیم بگوییم که خط دفاع ایران پاشنه آشیل این تیم است و باید بیشتر کار شود که بتواند در حد خط تهاجمی قرار بگیرد.. در آن صورت ایران می‌تواند یک تیم ایده آلی برای صعود راحت به جام جهانی باشد و حرفی برای گفتن دراین بازی‌ها داشته باشد.

او درباره اینکه به نظرش در مرحله بعدی مسابقات انتخابی جام جهانی به چه تیم‌هایی بخوریم قرعه خوبی خواهد بود، گفت: ایران تا قبل از بازی‌های آسیایی به عنوان تیم اول آسیا شناخته می‌شد، اما اکنون تیم دوم آسیا شده است. به هر صورت ما جزو ۲ تیم برتر آسیا در رنکینگ فیفا هستیم و این قدرت را ایران دارد که با توجه به تعداد زیاد سهمیه آسیا نباید به فکر این باشد که چه جوری به جام جهانی صعود کند. اکنون باید تدارک ببینیم که چه کار کنیم که ما از مرحله گروهی و از بین ۴۸ تیم بخواهیم به مراحل بالاتر  صعود کنیم. اگر تیم ملی ایران خودباوری داشته باشد و با قدرت تیمی که داریم بیش از ۴، ۵ رقیب در آسیا نداریم. تیم‌های ژاپن، کره جنوبی، استرالیا، عربستان و تا حدودی قطر می‌توانند رقیبان ما  باشند. علی رغم اینکه تیم ملی قطر  قهرمان جام ملت‌های آسیا شده است، اما آن کیفیتی که تیم‌های قدرتمند آسیا دارند من هنوز در تیم فعلی قطر ندیدم. ما به بازی‌ها نگاه می‌کنیم نه به نتایجی که به دست می‌آید. روند بازی‌ها نشان داده است که قطری‌ها جزو ۵ تیم برتر آسیا نیستند. البته با توجه به سید‌هایی که از سوی فیفا مشخص شده است، به نظرم سید‌های ۲ و ۳ یک مقدار تیم‌ها قوی هستند و سید ۵، ۶ را نباید جزو حریفان سخت برای ایران در نظر بگیریم و خود این تیم‌ها هم می‌دانند. با توجه به شکست عربستان که این تیم در سید سوم قرار گرفته است، به نظرم ما اگر به عربستان و استرالیا نخوریم، مسیر راحت تری را برای صعود به جام جهانی داریم. هر چند که با توجه به سهمیه ۸/۵ آسیا ما نباید دغدغه صعود به جام جهانی داشته باشیم. برای ایران اتفاق خوبی است که صعود مستقیم داشته باشد. اگر ما به تیم‌های سوم و چهارم گروه برسیم این می‌تواند یک شکست برای ایران باشد هر چند بگوییم که ما از آن مرحله هم توانستیم جواز حضور در جام جهانی را بگیریم. به نظرم این موضوع زیبنده فوتبال  ایران نیست.  اگر ما به استرالیا و عربستان نخوریم مابقی حریفان نمی‌توانند برای ما دردسرساز و یا حریف قدری باشند که بتوانند ایران را اذیت کنند. با توجه به بازیکنان باتجربه‌ای که ما داریم بعید می‌دانم دچار شگفتی و غافلگیری شویم. مگر اینکه قرعه سختی بخوریم و هم با عربستان و هم با استرالیا همگروه شویم آن موقع می‌تواند معاملات را پیچیده کند.

پرکاس درباره اینکه هواداران از بازی تیم ملی رضایت نداشتند و شعار بی غیرت به بازیکنان دادند، گفت: به هر حال تیم ملی ایران نتیجه نگرفت و هواداران توقع داشتند که در بازی خانگی، تیم ملی بتواند با یک پیروزی این بازی را به پایان برساند. اما در هر وضعیتی هواداران نباید به خود اجازه بدهند که به بازیکنان توهین کنند و راه‌ها و روش‌های مودبانه‌تر و خیلی اجتماعی‌تر برای اعتراض به بازی بد بازیکنان و عدم نتیجه گیری تیم داریم. مثلا می‌تواند اعتراضمان سکوت باشد و زمانی که بازیکنان به سمت هواداران می‌آیند، آنها سکوت کنند. یا اینکه در خیلی از جا‌ها مرسوم است دستمال رنگی به خصوصی را بالا می‌برند و یا خیلی راحت می‌توانند تشویقشان نکنند و این موضوع نشان می‌دهد که از بازی بازیکنان راضی نیستند. به نظرم توهین در هر حالتی قابل قبول نیست و ما نمی‌توانیم یک بازیکن را به خاطر نتیجه در یک بازی که عوامل گوناگونی دارد بخواهیم با الفاظ غیر مودبانه خطاب کنیم. در هر صورت به نظرم توهین دلیل و توجیه قانع کننده‌ای ندارد و همیشه باید محکوم شود.

سرمربی سابق تیم صنعت نفت آبادان درباره اینکه تیم ملی ایران بدون باخت و با صدرنشینی به مرحله بعد مسابقات انتخابی جام جهانی ۲۰۲۶ صعود کرد، گفت: اینکه ما به عنوان سرگروه و بدون باخت و با حداکثر امتیاز  به مرحله بعد صعود کردیم، این موضوع می‌تواند از لحاظ روحی و روانی مثمر ثمر باشد و در رنکینگ فیفا تاثیرگذار باشد. تیم ایران در بین تیم‌های آسیایی رتبه دوم را دارد و در صورت باخت برابر ازبکستان هم می‌توانست رتبه سوم را به دست آورد  و اتوماتیک وار در سید اول قرار گرفته است. در مجموع  ما به عنوان صدرنشین از مرحله اول به مرحله دوم راه یافتیم و این موضوع می‌تواند از نظر اینکه ما قدرت خود را نشان بدهیم بسیار مثمر ثمر در ادامه راه باشد.

خبرنگار: مریم طایفه